What I 've Done

"Καλύτερα να μετανιώσεις για κάτι που έκανες, παρά για κάτι που δεν έκανες."

Το έχω ακούσει από πολλούς. Το διάβασα μέχρι και σε συνέντευξη που έδωσε ο Ozzy!!
Γενικότερα, δεν μου αρέσει να μετανιώνω.. Είναι σαν να παραδέχομαι τα "λάθη" μου.. Και δεν το λέω από εγωιστική σκοπιά, αλλά από την σκοπιά ότι πρέπει να στηρίζουμε τις επιλογές μας. Ο καθένας κάνει τις επιλογές του. Αν δεν τις στηρίζει, κακό του κεφαλιού του!! Τι σημασία έχει να μετανοιώνεις για λάθος επιλογές;; Το μόνο που καταφέρνεις είναι να μπλέκεσαι με σενάρια για το "αν" θα γινόταν αυτό, ή "αν" θα γινόταν εκείνο, ή ... άν η γιαγιά μου είχε καρούλια θα ήτανε πατίνι!!
Και τι σημαίνει "έκανα" ή "δεν έκανα". Προσωπικά, το "δεν έκανα" σημαίνει "προτίμησα να κάνω κάτι άλλο" ή απλά "έμεινα άπραγος"!! Και αυτό "πράξη" είναι. Προτιμώ να μην κάνω τπτ από το να το κάνω. Αμάν πια με τα διλήματα και με τον Φώσ-κωλο που κρύβει η κάθε μας επιλογή..

Παραθέτω το παρακάτω φοβερό κομμάτι (+άψογο videoclip) από το νέο album των Linkin Park:

Ανερχόμενοι Επιστήμονες!!

Ρίχνοντας μια ματιά από περιέργεια στους βαθμούς του εργαστηρίου Φυσικής του Ά έτους, διάβασα το καλύτερο ανέκδοτο των τελευταίων ημερών!!! Ως γνωστόν, ο νέος καθηγητής είναι πολύ τακτικός, και δίπλα από το ΑΜ και τον βαθμό του κάθε φοιτητή, γράφει σχόλια που δικαιολογούν ένα μηδενικό ή την παντελή απουσία βαθμού. Ιδού κάποια από αυτά:

-Έγραψε λάθος άσκηση!!! Αντιγρφή;;;
-Λείπουν υπογραφές από το τετράδιο.. Μάλλον έσκισε τις σελίδες!!
-2 τετράδια..;;!!
-Ασεβείς εκφράσεις στο τετράδιο!!!!
-Γράφει λάθος ασκήσεις!!!

Και τα hall of fame:
-Κατέστρεψε το ελατήριο!!??!! Θα φτιάξει στο Μηχανουργείο καινούργιο!!!!!
-Έπαιζε επανελλημένα με το εκκρεμές. Παρατήρηση από επιτηρητή!!
-Άφησε τον πάγκο σε μεγάλο χάλι!!!!

I will survive

Αποδεχόμενος την πρόσκληση του anisixou, άργησα λίγο αλλά τα κατάφερα!! Επειδή φαντάζομαι ότι πρέπει να είμαι από τους τελευταίαους σε αυτό το παιχνίδι, όποιος θέλει, μπορεί να πάρει πάσα από εμένα και με τις ίδιες λέξεις, να φτιάξει την δική του ιστορία!!

Ετών 374+199. Μικρόσωμος, πρασινωπός και με χαριτωμένες κεραίες. Ένας έφηβος κάτοικος του πλανήτη HLD54723, σ'ένα ηλιακό σύστημα με δύο ήλιους, έναν κίτρινο σαν τον δικό μας, και έναν γαλάζιο, κάπου στον Γαλαξία της Ανδρομέδας. Εξού και η ηλικία του. 374 ετών για τη κίνηση του πλανήτη του ως προς το πρώτο άστρο, και 142 για την κίνηση ως προς το δεύτερο. Μην σας ξενίζουν τα πολλά χρόνια, δεν είναι γήινα!! Για την ακρίβεια, το μετρικό σύστημα εκεί, έχει την εξής αντιστοιχία με το δικό μας: μιά ημέρα έχει διάρκεια 12 γήινες ώρες για το πρώτο άστρο, και 8 ώρες για το δεύτερο. Οι μήνες έχουν 36 και 24 ημέρες αντίστοιχα, χωρισμένες σε σετ των 3 εβδομάδων. Το δε έτος, κρατά από 6 μήνες και για τα δύο άστρα.
Ο μικρός Ανδρομέδειος λοιπόν, όντας στο άνθος της ηλικίας του, απολάμβανε να μένει ώρες στην εξοχή, ξαπλωμένος στα χορτάρια, κοιτάζωντας τους δύο ήλιους και κάνοντας όνειρα για το μέλλον του. Του άρεζαν δε περισσότερο, τα σκιερά μέρη όπου δεν περνούσαν οι ακτίνες του κίτρινου άστρου και έτσι, τα χορτάρια εκεί ήταν γαλάζια, αφού αποροφούσαν όλα τα άλλα μήκη κύματος των ακτινοβολιών εκτός από την γαλάζια του δεύτερου άστρου!! Από εκεί λοιπόν συνήθιζε να βλέπει την δύση του γαλάζιου άστρου (του αγαπημένου του), και λίγο αργότερα, την ανατολή του κίτρινου.
Πλησίαζαν τα 200στά του γενέθλια (ως προς το γαλάζιο άστρο) και περίμενε πως κ πως το δώρο του. Ήξερε βέβαια τι ήταν, αλλά ανυπομονούσε!! Του είχαν υποσχεθεί ένα διαγαλαξιακό όχημα!! Το άλλο, το διαπλανητικό, το είχε βαρεθεί.. Είχε κάνει φίλους σε όλο το πλανητικό του σύστημα καθώς και στα περισσότερα γειτονικά συστήματα. Η ταχύτητα του φωτός με την οποία ταξίδευε το σκάφος του όμως, δεν του άφηνε περιθώρια για ταξίδια ανάμεσα στους γαλαξίες.. Γιατί μπορεί να ταξίδευε με την μέγιστη ταχύτητα, αλλά δεν είχε την δυνατότητα να ταξιδέψει μέσα από χωρο-δίνες, και να μεταφέρεται από την μία άκρη του κόσμου, στην άλλη!! Με το νέο σκάφος του όμως!!
Και να που έφτασε η μέρα!! Ξύπνησε νωρίς νωρίς (το γαλάζιο άστρο δεν είχε δύσει καλά καλά ακόμα) και έτρεξε γρήγορα έξω από το σπίτι. Το σκάφος τον περίμενε στην αυλή, και αυτός πήδηξε ανυπόμονα μέσα!!Απογειώθηκε λίγο άτσαλα, έφερε 2-3 σβούρες στον αέρα και τελικά κατάφερε να το οδηγήσει. Τίποτα δεν τον σταματούσε πλέον!! Έβαλε στο search engine του 4-D χάρτη του σκάφους την πιο κοντινή χωροδίνη και ενεργοποίησε τον αυτόματο πιλότο. Επιτέλους!! Το όνειρό του θα γινόταν πραγματικότητα!!
Χωρίς να το καταλάβει, βρέθηκε σε άλλον γαλαξία. Από εκεί είδε για πρώτη φορά μέσα από το υπερσύγχρονο τηλεσκόπιο του σκάφους του τον δικό του Γαλαξία. Αφού αποθήκευσε την εικόνα, πρώτα στο μυαλό του και έπειτα στην μνήμη του υπερ υπολογιστή του, ξεκίνησε την αναζήτηση ζωής. ένας μικρός μπλε πλανήτης του κίνησε την περιέργεια..
Προσγείωσε το σκάφος του λίγο έξω από ένα συγκρότημα κτιρίων. <<Πόλη - οικισμοί των κατοίκων του πλανήτη "Γη", επονομαζόμενοι και "άνθρωποι">> αναβόσβηνε στην οθόνη της ηλεκτρονικής εγκυκλοπαίδειας. Αποφάσησε να αφήσει το σκάφος του και να πάει να δει από κοντά.
Δίχως να τον αντιληφθεί κανείς, χρησιμοποιώντας μια τεχνολογία που του επέτρεπε να είναι αόρατος, μπήκε σε ένα σπίτι. Ήταν άδειο. "Λείπουν" σκέφτηκε. Αφου περιεργάστηκε τα αντικείμενα γύρω του, έφυγε από εκεί, θέλοντας να επισκεφτεί κάποιο που θα είχε "ανθρώπους" μέσα. Στην δεύτερή του απόπειρα φάνηκε πιο τυχερός. Αυτό που είδε όμως όχι μόνο δεν τον ικανοποίησε, αλλά τον τρόμαξε κιόλας.. Η εικόνα μιας διαλυμένης οικογένειας.. Επισκέφτηκε και άλλα κτίρια. Όχι μόνο σπίτια, αλλά και μαγαζιά, σούπερ-μάρκετ, υπηρεσίες, τράπεζες. Ακόμη, φυλακές, δικαστήρια, στρατόπαιδα. Τέλος, βγήκε και στην ύπαιθρο να απολαύσει το ηλιοβασίλεμα αυτού του κόσμου, που μπορεί να είχε μόνο ένα άστρο, αλλά ετούτο έμοιζε πολύ με το δικό του.
Έχοντας συλλέξει τα δεδομένα που ήθελε, γύρισε στο σκάφος του για να τα αναλύσει. Ο υπολογιστής του έγραψε στην οθόνη <<"άνρθωποι" == φυλή προς εξαφάνιση -- παλαιά τεχνολογία - θρησκευτικοί/πολιτικοί ανίκανοι ηγέτες - εμφύλιοι/επεκτατικοί πόλεμοι - κερδοσκοπία - καταστροφή περιβάλοντος>>
Απογοητευμένος από την κοινωνία των "ανθρώπων" , ο μικρός Ανδομέδειος, μη θέλοντας να κάνει φίλους που πιθανότατα να τους έχανε αργότερα, πήρε το σκάφος του και έφυγε από τον μικρό μπλε πλανήτη που στην αρχή του φάνηκε τόσο όμορφος..

Σημ: ίσως ο τίτλος να φαίνεται άκυρος, αλλά είχα στο μυαλό μου ένα βιντεάκι που είδα πριν απο χρόνια, με πρωταγωνιστή έναν εξωγήινο που του συνεβαιναν διάφορα τραγελαφικά, στο videoclip (;;) του ομόνυμου τραγουδιού..

Ο κλόουν

Και εκεί που "έτρεχαν" όλοι γύρω γύρω πάνω κάτω στην σκηνή ο καθένας με τον δικό του μοναδικό τρόπο, κάποιος βρόντηξε ξαφνικά το πόδι του στο σανίδι.. Ευθύς όλοι σταμάτησαν το "τρέξιμο" και έκατσαν βιαστικά σε όποια καρέκλα βρέθηκε μπροστά τους.. Μόνο μια κοπελιά έμεινε όρθια, αφού δεν περίσευε καμιά καρέκλα για την πάρτη της..
Απόλυτη ησυχία στην αίθουσα και όλα τα βλέματα στραμένα πάνω της.. Εκείνη στράφηκε προς το κοινό κ ξεκίνησε:

Ήτανε κάποτε, στο πιο ξακουστό τσίρκο της Ιταλίας, ένας κλόουν. Ο πιο αστείος απ'όλους τους κλόουν. Έκανε τα παιδιά να ξεκαρδίζονται από τα γέλια. Ο κλόουν αυτός, τα είχε με μία από τις ακροβάτισες του τσίρκου. Και συγκεκριμένα την πιο όμορφη. Ψηλή, καλίγραμμη, πολύ πολύ όμορφη. Έλα όμως που εκείνη δεν του ήτανε πιστή.. Είχε κρυφό δεσμό με έναν από τους ακροβάτες..
Όλος ο θίασος το ήξερε.. Το ήξερε και ο καημένος ο κλόουν.. Αλλά έκανε σαν να μην συνέβαινε τίποτα.. Ανεχόταν όλα αυτά που γίνονταν και λεγόντουσαν πίσω από την πλάτη του..
Ώσπου μια μέρα δεν άντεξε άλλο.. Στο κλασσικό νούμερό του, όπου δήθεν σκότωνε τον ακροβάτη με ένα μαχαίρι, άλλαξε το ψεύτικο μαχαίρι με ένα αληθινό.. Το έμπηξε στο στήθος του και ο τόπος γέμισε αίματα.. Γύρισε τότε στο πλήθος και είπε: "η κωμωδία τελείωσε"