-Why? -The programmer suggested it.

Και 'κεί που νομίζεις ότι θ'αρχίσεις να βγάζεις αφρούς από το στόμα ή καπνούς από τα αυτιά από τα νεύρα, εκεί που καταριέσαι την ζωή σου, που βλαστημάς θεούς και δαίμονες, που αναρωτιέσαι εκείνο το γαμ.μένο το "Why God?WHY??", εεεε εκεί ακριβώς συμβαίνουν τα πιο απίθανα πράγματα που σου φτιάχνουν την μέρα!!!
Όσοι δύστιχοι :-Ρ τυχαίνει να χρησιμοποιήτε Matlab, δοκιμάστε να πατήσετε στο Command Window:

>>why

Αν η απάντηση σας εκπλήξει, δοκιμάστε να ξαναπατήσετε. Ξανά. Και ξανά!!
Αν τώρα θέλετε να εξηγήσετε την συγκεκριμένη συμπεριφορά, πατήστε:

>>help why

Αν τέλος είστε αρκετά hardcore :-P πατήστε:

>>type why

Καλό κάψιμο!!!

Looser

Ξέρεις τον εαυτό σου,
ξέρεις τις ικανότητές σου,
ξέρεις το περιβάλλον γύρω σου,
τις συνθήκες κάτω από τις οποίες διαμορφώνεται,
έχεις επίγνωση της κατάστασης,
ξέρεις πως να αντιδράσεις..
Ή μήπως όχι;;

[Fade to Black]
Noone but me, can save myself, but it's too late..
Now I can't think, think why I should even try..

Γιατί γαμώτο δεν πράττεις όπως πρέπει;;
Γιατί βυθίζεσαι στην μιζέρια;;
Γιατί δεν πιάνεις την ευκαιρία από τα μαλλιά;;

Ενώ γωρίζεις, αποδέχεσαι..

[Τhe thing that should not be]
Drain you of your sanity..
Face the thing that should not be..

Κάτι ώρες μισώ τον εαυτό μου..

Μοναξιά

Έχω ταβάνι, αλλά δεν το κοιτάω.
Έχω κρεβάτι, αλλά δεν πέφτω για ύπνο.
Έχω πολυθρόνα, αλλά δεν αράζω.
Έχω μπαλκόνι με θέα, αλλά δεν κάθομαι.
Έχω μπύρα στο ψυγείο, αλλά δεν πίνω.
Έχω αργιλέ, αλλά δεν καπνίζω.
Έχω τηλεόραση, αλλά δεν βλέπω.
Έχω DVD, αλλά δεν πατάω το PLAY.
Έχω βιβλία στα ράφια, αλλά δεν διαβάζω.
Έχω περιοδικά, αλλά δεν ξεφυλίζω.
Έχω παιχνίδια στον υπολογιστή, αλλά δεν παίζω.
Έχω Ιnternet, αλλά δεν σερφάρω.
Έχω μουσική, αλλά δεν ακούω.
ΔΕΝ έχω παρέα και αυτό με σκοτώνει..

Black Humor

-Πωπω!! Πως μεγάλωσαν έτσι τα γένια σου;;
-Είδες;Είδες;
-Γιατί δεν ξυρίζεσαι;
-Κρατάω πένθος..
-Συγνώμη.. Δεν ήξερα..
-Δεν πειράζει..
-Μπορώ να ρωτήσω ποιος πέθανε..;
-Το καλοκαίρι μου..

Παραισθήσεις

Τρεις μαντραχαλέοι μπαίνουν στο αυτοκίνητο.
-Που πάμε ρε μλκ;
-Εκεί
-Καλά, δεν μου πες στο τηλέφωνο ότι δεν γουστάρεις;;
-Και που να πάμε ρε μλκ;
-Εμένα ρωτάς; Εσύ δεν γουστάρεις!!
-$%#$@#$%#@$%
.............
Διαλέγουν ένα τραπεζάκι δίπλα στην θάλασσα. Ο ήλιος πέφτει σιγά σιγά. Δροσερό αεράκι φυσάει. Τσιγάρο στριφτό ανάβει. Κοιτάει γύρω να τσεκάρει τον κόσμο. Το βλέμμα σταματάει. Ευθεία μπροστά. Στο απέναντι τραπέζι. Εκείνη. Ή μήπως όχι;; Ξαφνικά ξανανιώθει την ζέστη. Τον ιδρώτα να τον λούζει. Μα δεν μπορεί να είναι εκείνη. Είναι αδύνατον. Γνωρίζει πως βρίσκεται μίλια μακρυά. Ή έστω υποθέτει. Αλλα πάλι, όχι όχι, δεν είναι αυτή. Κι όμως η ομοιότητα είναι καταπληκτική. Γυρίζει. Τον κοιτάει και εκείνη. Έχει μείνει. Του χαμογελάει και γυρίζει πάλι απ'την άλλη. Το γκαρσόν τον επαναφέρει στην πραγματικότητα.
Γαμημένη ζέστη. Παραισθήσεις και πάλι.

Καύσωνας

ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΠΟΤΕ
ΚΟΥΦΑΛΑ
ΝΕΚΡΟΘΑΦΤΗ!!!

20 Ιουλίου

Είχα πει θα φύγω.. Είχα πει..
Κι όμως είμαι ακόμα εδώ..
Κι αυτό το καλοκαίρι..
Λιωμένο παγωτό, κολλάει στο χέρι..

Ταιριάζει απόλυτα στην περίπτωσή μου και πολλών άλλων φοιτητών νομίζω..
Δεν πτοούμαστε όμως!! Συνεχίζουμε ακάθεκτοι!!

Σαν σήμερα, το 1969, ο Νιλ Άμστρονγκ έγινε ο πρώτος άνθρωπος που πάτησε στην σελήνη. Ακριβώς 38 χρόνια αργότερα αυτό έγινε δικό μου!! Σημαδιακό;; Μπα!! Τα όνειρα όμως παραμένουν όνειρα και ελπίζουμε ότι κάποια στιγμή στο μέλλον, θα μπορέσουμε να βγούμε και μεις οι καημένοι, έστω έξω από την ατμόσφαιρα της γής, να ρίξουμε καμιά ματιά στην υπέροχη θέα..
Αυτά!! Πάω να χαθώ στην απεραντοσύνη του Σύμπαντος!!

Αίσχος

ΚΑΦΤΕ ΤΗΝ ΜΠΟΥΡΔΕΛΟΠΟΛΗ ΣΑΣ ΚΑΙ ΑΦΗΣΤΕ ΤΑ ΔΑΣΗ ΥΣΗΧΑ!!!
ΒΓΑΙΝΕΙ ΚΑΙ Ο ΚΑΘΕ ΜΑΛΑΚΑΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ ΚΑΙ ΛΕΕΙ ΤΙΣ ΠΙΠΕΣ ΤΟΥ..
ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΟΛΟΙ ΣΑΣ ΡΕ!!
ΕΧΕΤΕ ΚΑΨΕΙ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΓΑΜΩ ΤΟ ΦΕΛΕΚΙ ΜΟΥ ΓΑΜΩ..

Λήθη

Διάβασα αυτό:«Delete» στη λύπη.
Συνειρμικά, μου ήρθε αυτό:
Eternal Sunshine of the Spotless Mind.
Επιστημονική φαντασία ή μακροπρόθεσμα πραγματικότητα;;

Άγνωστοι

-Πότε άρχισες να κοιτάς πάλι τ'αστέρια;
-Για την ακρίβεια, δεν σταμάτησα ποτέ..

Σκηνή 7η Λήψη 3η

Σέρνει το αργό του βήμα μέσα στην πλατεία. Φτάνει στο κέντρο της. Κοντοστέκεται. Σηκώνει το βλέμμα και κοιτάζει γύρω του. Τα παγκάκια γεμάτα κόσμο. Νεολαία. Κορίτσια και αγόρια που γελάνε. Στρέφει το βλέμμα του στον ουρανό. Στ'άστρα. Χαμογελάει. Η κάμερα ξεζουμάρει από πάνω του γυρνώντας κυκλικά. Το χαμόγελο χάνεται στο γκρίζο της πλατείας, η γή μπλε σημείο στο μαύρο του διαστήματος.
Άπειρο. Αιωνιότητα.
Κατ
Εnd of scene

Παραλληλία

Β Λυκείου. Μαθηματικά Κατεύθυνσης. Διαγώνισμα Φροντηστηρίου.
"Το πλοίο Π1 βρίσκεται στο σημείο (x1,y1) και μετά από χρονικό διάστημα Δt1 βρίσκεται στο σημείο (x2,y2). Αντίστοιχα, το πλοίο Π2 βρίσκεται στο σημείο (x3,y3) και μετά από χρονικό διάστημα Δt2 βρίσκεται στο σημείο (x4,y4). Υπάρχει κίνδυνος σύγκρουσης;;"*

Καλοκαίρι Γ έτους. Ζωή. Καλοκιρινές Διακοπές. (Μπουχαχαχα!!)
"Η επιβάτης Ε1 ξεκινάει με μια παρέα με το πλοίο Π1 από Θεσ/νίκη για Μυτιλήνη. Ο επιβάτης Ε2 ξεκινάει με άλλη παρέα με το πλοίο Π2 από Πειραιά για Μυτιλήνη. Υπάρχει περίπτωση να συναντηθούν στο νησί η επιβάτης Ε1 με τον επιβάτη Ε2;;"

Λύσεις
Στο πρώτο πρόβλημα, χρησιμοποιώντας τα δύο σημεία, βρίσκεις την εξίσωση τροχιάς των δύο πλοίων (εξισώσεις ευθείας). Λύνεις το σύστημά τους και εξετάζεις αν υπάρχει σημείο τομής. Προσοχή!! Λεπτό σημείο: δεν επαρκεί να τέμνονται οι δύο ευθείες!! Το ζήτημα είναι αν τέμνονται για την ίδια χρονική στιμή που τα δύο πλοία βρίσκονται στο ίδιο σημείο!! Διαφορετικά, τα πλοία περνάνε από το ίδιο σημείο διαφορετική χρονική στιγμή και δεν υπάρχει πρόβλημα!! (χρησιμοποιείς τον τύπο για την απόσταση δύο σημείων- αρχικό κ σημείο τομής- καθώς και την ταχύτητα των πλοίων)

Υποψιαστήκατε την λύση για το δεύτερο πρόβλημα..;; Οι τροχιές τέμνονται σίγουρα, το ζήτημα είναι πάλι πότε!! Δυστηχώς όλα δείχνουν πως ο χρόνος παραμονής της Ε1 στο νησί θα τελειώσει προτού ο Ε2 πατήσει το πόδι του εκεί!!Κ έχουν να ειδοθούν μισό χρόνο.. Και πιθανότατα να τους πάρει άλλο τόσο..

Γαμ..... τέταρτη διάσταση..

Ζαβαρακατραναίμια

Καρπός της ένωσης ενός αλόγου με μια ζέβρα, η νεαρή «Εκλίζε» ποζάρει για τους έκπληκτους επισκέπτες σε ζωολογικό κήπο της Γερμανίας.
Η Εκλίζε είναι ένα «ζάλογο» (ελεύθερη απόδοση του «zorse», ενός συνδυασμού των λέξεων zebra, ζέβρα, και horse, άλογο), το οποίο είναι γνωστό και ως «μουλάρι ζέβρας».
Αν και τα περισσότερα ζάλογα φέρουν ραβδώσεις σε όλο το σώμα, η Εκλίζε, που γεννήθηκε στο Πάρκο Σαφάρι του Σλος Χόλτε Στούκενμπρουκ, έχει μόνο δύο «μπαλώματα» με μαύρες ρίγες.
Όπως τα άλογα μπορούν να ζευγαρώσουν με γαϊδούρια και να δώσουν μουλάρια, έτσι και οι ζέβρες μπορούν να δώσουν υβρίδια με άλογα ή γάιδαρους, τα οποία γενικά ονομάζονται ζεβροειδή. Όπως και τα μουλάρια, είναι συνήθως στείρα.
Τα ζάλογα είναι τα ζεβροειδή που προκύπτουν από διασταύρωση αρσενικής ζέβρας με θηλυκό άλογο. Η διασταύρωση αρσενικής ζέβρας με θηλυκό γάιδαρο δίνει... ζάιδαρο, ενώ από τη διασταύρωση αρσενικής ζέβρας με θηλυκό πόνι προκύπτει το... ζόνι.

Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από Associated Press

Από το in.gr (το ίδιο άρθρο)


Ακόμη, απόρρητο βίντεο που διέρευσε, δείχνει συνουσία του Superman με μία ζέβρα, από την οποία κάποιους μήνες αργότερα εκτοξεύθηκε σε ένα χωράφι (το οποίο και έκαψε), ο απόγονός του(ς), γνωστός και ως Zuperman!!
Επίσης, μυστικά έγγραφα της πρωτοχρονιάς του 1986 καταδυκνείουν την παρουσία ζέβρας δίπλα σε πυρηνικό εργοστάσιο της Ουκρανίας, όπου τρεις μήνες αργότερα είχαμε το γνωστό ατύχημα του Zernobil!!

Έλεος!! Τι άλλο θα δούμε.. Άκου εκεί ζόνι!!!

Εξέλιξη

H web camera ταράχτηκε. Πρώτη φορά τον έβλεπε έτσι. Ακίνητο. Αποσβωλομένο.
Γύρισε στο mic και του ψυθίρησε.
Η CPU το επεξεργάστηκε και τα ηχεία φώναξαν στη διαπασόν:
"Εεεε φιλαράκο!! Είσαι καλά;;"
Σιγή. Καμία αντίδραση.
Το mouse ξεθάρεψε. Δεν δυσκολεύτηκε να ελευθερωθεί απ'το χέρι του.
Τρύπωσε στην αποθηκούλα και βρήκε την κούτα μέσα στην οποία τον έφεραν.
Η εγγύηση ίσχυε ακόμα.
Ανακούφιση.
Θα τον έστελναν πίσω. Απο κεί που τον έφεραν.
Ο printer τύπωσε μια σελίδα:
"Οι νέοι χρήστες είναι όλο και πιο ελατωματικοί."

22α Ιουνίου

Θερινό ηλιοστάσιο σήμερα, ή αλλιώς, η μεγαλύτερη μέρα του έτους.. Και η πιο ζεστή!! Έχουμε παιθάνει τις τελευταίες μέρες.. Πραγματικά, η κατάσταση είναι ανυπόφορη..
Η εξεταστική είναι πολύ κοντά.. Αλλά δεν το έχω συνηδητοποιείσει ακόμα.. Διάβασμα μηδέν!! Βέβαια, εργασίες τρέχουν, προθεσμίες λήγουν, φροντηστήρια έκτακτα γίνονται, τρελλοί ρυθμοί..
Υπομονή.. Σ'έναν μήνα θα 'χουν τελειώσει όλα.. Ένας μήνας.. Ακριβώς. Η μέρα τότε θα 'χει χάσει καμιά ώρα, η ζέστη θα παραμείνει, αλλά ποιος νοιάζεται..
Για την ώρα, ελπίζω να πάρω γεύση από λίγη καλή, ταξιδιάρικη, νοτιοαμερικάνικη αλα Buena Vista Social Club μουσική!! Να ταξιδέψω έστω και νοερά.. Το έχω ανάγκη..

Σαββατόβραδο στο σπίτι

Ποιος έχει λόγο στην αγάπη;
Να ΜΕ βγάλει απ'τα δεσμά της..
Αφού πονάει για κάποιον άλλο,
Κ ΕΓΩ είμαι μακρυά της..

Μόνη μου πατρίδα είναι ο Xρόνος

Τα όνειρά μου σαν παιχνίδια κουρδισμένα
Και το μυαλό μου, μια παράξενη πατέντα
Οι αναμνήσεις μου, μου πιάνουνε κουβέντα
Απόψε λέω να παίξω απ' τα κερδισμένα

Κι έτσι το δρόμο μου ανάποδα μαζεύω
Θυμάμαι όλα, της ζωής μου τα λημέρια
Τάιζα λύκους, και μου τρώγανε τα χέρια
Έτσι παιδεύτηκα να μάθω να χαϊδεύω

Μόνος μου έφυγα και φτάνω μόνος
Κι όλους τους δρόμους που με 'βγάλαν εδώ πέρα
Τους έχω πάλι περπατήσει σε μια μέρα
Μόνη μου πατρίδα είναι ο χρόνος

Ύστερα ήρθαν οι χαρούμενες παρέες
Όλο μου 'λέγαν, σε κανένα δε χρωστάω
Με πότιζαν οινόπνευμα, να μάθω να γελάω
Και 'γω τις άφησα και έψαξα για νέες

Η θάλασσα με μάζεψε απ' το δρόμο
Μου χάρισε αλάτι να ξεχνάω
Μου έμαθε το κύμα ν' αγαπάω
Κι ένα κατάρτι έβγαλα στον ώμο

Μόνος μου έφυγα και φτάνω μόνος
Κι όλους τους δρόμους που με 'βγάλαν εδώ πέρα
Τους έχω πάλι περπατήσει σε μια μέρα
Μόνη μου πατρίδα είναι ο χρόνος

ΜΌΝΟΣ μου έφυγα και φτάνω ΜΌΝΟΣ
Κι όλους τους δρόμους που με 'βγάλαν εδώ πέρα
Τους έχω πάλι περπατήσει σε μια μέρα
ΜΌΝΗ ΜΟΥ ΠΑΤΡΊΔΑ ΕΊΝΑΙ Ο ΧΡΌΝΟΣ

Ελπίδα

Η οθόνη του κινητού αναβόσβησε καθώς ακουγόταν ο γνώριμος ήχος μυνήματος. "Ποιός να 'ναι τέτοια ώρα;", σκέφτηκε. Η αλήθεια είναι ότι ήταν αργά, τρεις και κάτι το βράδυ. Εκείνη, φωλιασμένη στην πολυθρόνα, έβλεπε μια χολυγουντιανή ταινία στην τηλεόραση. Ανασηκώθηκε, το πήρε στα χέρια της και πάτησε ένα κουμπί. Η οθόνη αυτή τη φορά άναψε σταθερά και εμφάνισε:

Μύνημα από:
+3069........

"Όχι, δεν είναι δυνατόν.." ψιθύρησε.. Αν και δεν είχε αποθηκευμένο το νούμερο, το γνώριζε καλά.. Πριν απο καιρό άκουγε στο όνομα φωνητικής κλήσης "μωρουλίνι".. "Μα τι μπορεί να θέλει;;"
Η οθόνη έσβησε και πέρασαν έτσι μερικά λεπτά, μέχρι να πάρει επιτέλους την απόφαση να πατήσει "ανάγνωση".

TI KANEIS??
+3069........

"Αυτό ήταν όλο;; Ένα ξερό τι κάνεις;;"

Απάντηση
MIA XARA.ESY?
Αποστολή

Σε μεγάλη απόσταση, σ'ένα πεζούλι, ένα κινητό προσπάθησε να κουδουνήσει. Μάταια. Τα γρήγορα χέρια που το κρατούσαν άνοιξαν απευθείας το μήνυμα. Το θολό κεφάλι επεξεργάστηκε τις λέξεις και τα χέρια ξανάπιασαν δουλειά:

SKATA.MOLIS KSERASA EKSW APO ENA BAR..PISTEPSA OTI ETSI UA SE VGALW APO MESA MOY..S AGAPAW AKOMA..
Αποστολή

Fast Life

Χθές βράδυ μια φίλη κνίτισα μου έλεγε: "γρήγορο φαγητό, γρήγορα αυτοκίνητα, γρήγορος τρόπος ζωής".. Σήμερα που το σκεφτόμουν, έπεσα πάνω σ'αυτό:

Στην αρχή περίμενα να τελειώσω το σχολείο και να πάω στο πανεπιστήμιο. Ύστερα περίμενα να τελειώσω το πανεπιστήμιο και ν'αρχίσω δουλειά. Κι ύστερα ήθελα να παντρευτώ και να κάνω παιδιά. Κι ύστερα ήθελα να πάνε τα παιδιά μου στο σχολείο για να γυρίσω στη δουλειά μου. Κι ύστερα δεν έβλεπα την ώρα να πάρω σύνταξη. Και τώρα πεθαίνω.. και ξαφνικά κατάλαβα ότι ξέχασα να ζήσω.

Δυστηχώς, βρήκα ένα κομμάτι του εαυτού μου στο παραπάνω. Όντως, η κοπελιά δεν έχει και άδικο τελικά. Υπάρχει βιασύνη. Να τελειώνουμε. Τι; Το καθετί. Σχολείο, πανεπιστήμιο, στρατό, δουλειά, τα πάντα. Βιασύνη και άγχος για το μέλλον. Δείτε και αυτό:

Αν φοβάσαι το μέλλον σου, δεν έχεις παρόν.

"Πως όμως ζεις, σ'έναν κόσμο όπου το σύστημα σ'έχει πιασμένο απ'τα αρχίδια από την ώρα που γεννιέσαι;" μου 'λεγε ένας φίλος ένα άλλο βράδυ. Μπορείς να απαντήσεις το παρακάτω:

Το να είσαι ο εαυτός σου σ'έναν κόσμο που προσπαθεί όσο μπορεί, μέρα και νύχτα να σε κάνει ίδιο με όλους τους άλλους, είναι η σκληρότερη μάχη που δίνει ο άνθρωπος. Μην πάψεις ποτέ να πολεμάς!

Αφήνω κατά μέρος εκφράσεις από άσημους(;;) και διάσημους, και λέω τα εξής:
Μου έπεσε η διάθεση με τον κατάλογο που διάβασα. Προβληματίστικα με το αν αγαπώ αυτό που κάνω και για το αν έχω άραγε πραγματικά προβλήματα που να αξίζουν τον προβληματισμό. Κατέληξα πως δεν αξίζει να το σκέφτομαι διότι έχω λύσει (ή καλύτερα τις βρήκα λυμμένες) όλες μου τις βασικές ανάγκες (στέγη, τροφή, ένδυση, μόρφωση), οπότε το πως επιλέγω να ζήσω είναι πλέον κάτι προσωπικό. Ο καθένας κάνει τις επιλογές του και είναι υπεύθυνος για την ζωή που κάνει. Και εξ'επαγωγής, αν είναι ευχαριστημένος από την ζωή του ή όχι.
Σας προβλημάτισα;; Καλή σας μέρα!!

Τηλεσκουπίδια

9-5 πανεπιστήμιο και το μόνο που θέλω μετά έιναι να αράξω στην πολυθρόνα μου και να καώ μπροστά στην τηλεόραση.. Η αλήθεια έιναι ότι περνάω ελάχιστες ώρες την εβδομάδα μπροστά στο χαζοκούτι, οπότε ύστερα από περίοδο απουσίας και ιδιαίτερα μετά από μία ιδιαίτερα (double word!!) κουραστική μέρα, το μόνο που ζητώ είναι η αποχαύνωση!!
Έλα όμως που και αυτό είναι δύσκολο!! Η κατάντια της ελληνικής τηλεόρασης ξεπερνά κάθε όριο. Το επίπεδό της, είναι πιο επίπεδο από αυτό που ορίζουν οι άξονες x και y. Να μην το αναγάγω στις 3 διαστάσεις, όπου ο άξονας z είναι υπό το 0. Και για την ακρίβεια στο απόκυτο μηδέν!! -273 Κ!!
Θα μου πεις, αφού δεν ζητάς ντοκυμαντέρ ετούτη την δύσκολη στιγμή, τότε γιατί γκρινιάζεις..; Έλα όμως που και πάλι με προβλημάτησε!! Την έκλεισα την μλκία και είπα να γράψω..
Θα μπορούσα να πιάσω κάθε κανάλι ξεχωριστά και να αναλύσω το πρόγραμμά του.. Δεν θα το κάνω.. Απ'ότι φαίνεται, μάλλον θα προσεγγίσω ανά θεματική ενότητα.. Για να δούμε..
Ας ξεκινήσουμε με τις ειδήσεις.. Ευαγγελάτος, Πρετεντέρης κ σία απλά μου την βαράνε στα νεύρα και δεν μπορώ να τους παρακολουθήσω.. Συζητήσεις επί συζητήσεων, παράθυρα επί παραθύρων (ούτε τα windows τόση πέραση), καλεσμένοι επί (φραστικά) καλεσμένων και πάει λέγοντας.. Άσε που απεχθάνομαι την πολιτική.. Υπάρχουν βέβαια και "τα νέα του Star", ή καλύτερα Gossip News, όπου κάθε άγνωστη νεόπλουτη μας λέει πως πέρασε στην Μύκονο. Να μην ξεχάσω και την νέα μόδα που ακολουθούν εκεί, Θέμος-News (ναι, τα γνωστά βιντεάκια του θέμου τώρα σε ειδήσεις αλά star version) αλλά και youtube-news (ναι, καμμένοι που ψάχνουν στον σouλήνα για χιλιοπεγμένα βίντεο ηλίθιου περιεχομένου, έτσι για να γεμίσει ο χρόνος των "ειδήσεων").
Περνάμε στα cruelity.. Έχεις γράμμα, έχεις πακέτο, έχετε κάλο στον εγκέφαλο!! Βάναυση εκμετάλευση ανθρώπινου πόνου. So you think you can dance, Ελλάδα έχεις ταλέντο (μα πού το σκέφτηκαν αλήθεια το όνομα!!).. Αλήθεια, τι περιμένουν οι συμμετέχοντες?? Και τι πια ενδιαφέρει τους τηλεθεατές?? Και φυσικά Πάνια!! Βας, βας, βας, ο κουβάς, βας, βας..Μαύρη, μαύρη, μαύρη μου έχεις κάνει την ζωή (στην κυριολεξία!!) και πάει λέγοντας.. Ασχολίαστο..
Τηλεπαιχνίδια γνώσεων.. Άγνωστη λέξη στην σημερινή tv.. Έχουμε πλέον τα παιχνίδια κωλοφαρδίας και τις γκόμενες από άλλον πλανήτη του Μικρούτσικου και του Φερεντίνου.. Αλήθεια, υπάρχουν σήμερα μορφωμένοι (στο ελάχιστο) να συνναγωνιστούν..;
Σειρές.. Πέρα από κανένα επισόδειο δέκατης εντολής, άντε και κάνα παρά πέντε, ούτε ξέρω ούτε μ'ενδιφέρει τι παίζει.. Μόνο frineds και monk στην μεσημεριανή σαβ/κυριακάτικη ζώνη του star..
Ταινίες.. Πάνε οι καλές εποχές που το mega έβαζε αξιόλογες ταινίες.. Τώρα μόνο β και γ διαλογής star, βλέπε "βαθειά άγρια θάλασσα", "κόναν ο βάρβαρος" και steven (segal ντε!!). Εντάξει, δεν λέω βάζει που και που καμιά καλή ταινία, αλλά το παραξηλώνει με τις αηδίες.. Ο alpha προσπαθεί κάτι αξιόλογο κυριακές βράδυ, αλλά μία έτσι, μία αλλιώς..
Πέρα από αυτά, υπάρχει η κρατική και το ΣΚΑΙ. Ντοκυμαντέρ απίστευτα, Κούλογλου (Θεματική βραδυά), Δανέζης-Θεοδοσίου (ΕΤ3-Το σύμπαν που αγάπησα) και ότι άλλο αξιόλογο δεν μου 'ρχεται τώρα..
Αυτά εν ολίγοις.. Α! Να μην ξεχάσω και τον Λαζόπουλο κάθε Τρίτη βράδυ και την Ελληνοφρένεια καθημερινώς στις 20:40!! Απίστευτη σάτυρα της επικαιρότητας. Κατα τ'άλλα, τηλεοπτικά σκουπίδια.. Νά χουμε να συζητάμε μλκίες λές και δεν υπάρχουν προβλήματα και ανησυχίες.. Πάλι dvd με βλέπω να βλέπω..

Στο τηλέφωνο

Ντριν ντριν.. Ντριν ντριν..
-Ναι;
-Έλα ρε γιατρέ!!
-Που'σαι ρε Η/Υ;;
...
-Άσε, έχουμε καεί με τόσες εργασίες. Πλέον βλέπουμε την καθημερινότητα μέσα από όρολογία..
-Δλδ;;
-Π.χ. bash, bash, bash.. O Παρασκεbash, bash, bash!!!
-Χαχαχαχα!! Δλδ εμείς με τις κλινικές κάθε μέρα, τί πρέπει να λέμε;
Pass, pass, pass.. By-pass, pass, pass;;

Για την Αμαλία

31η Μαίου

Ή αλλιώς "Παγκόσμια Ημέρα κατά του καπνίσματος".
Επιτέλους, ύστερα από πολύ προσπάθεια σήμερα, κατάφερα να ..κάνω κυκλάκια με τον καπνό!! Μάλιστα, (αυτό κατά τύχη) κατάφερα να περάσω ένα μέσα από το προηγούμενό του!!
Αυτές τις μέρες κοντεύω να κλείσω χρόνο ως κανονικός καπνιστής. Και όχι, δεν έχω σκοπό να το κόψω, τουλάχιστον δεν είναι μέσα στα άμεσα σχέδια μου.. Αν και ώρες ώρες παρατηρώ πως, παρόλο που η απόλαυση παραμένει, κυρίως όταν η ψυχολογία μου είναι πεσμένη, έχει αρχίζει να εμφανίζεται ο εθισμός.. Κακό αυτό, διότι εξακολουθείς να πιστεύεις (ή καλύτερα να έχεις την ψευδαίσθηση ή ακόμα χειρότερα να έχεις την γνώση αλλά όχι την δύναμη να το παραδεχτείς) ότι δεν είσαι εθισμένος και ότι στο χέρι σου είναι να το κόψεις..
Τέσπα, αποφεύγοντας τις κακές σκέψεις για την ώρα, καλό θα ήταν όσοι δεν έχουν καπνίσει ακόμα, να μην το κάνουν. Ανεξαρτήτως λόγου που το αρχίζει κάποιος, και όσο και αν δεν του αρέσει στην αρχή (αυτή είναι ίσως η μεγαλύτερη παγίδα, επαναλαμβάνεις έχοντας κατά νου ότι δεν πρόκειται ποτέ να το αρχίσεις λόγω γεύσης, ώσπου τελικά συνηθίζεις) επέρχεται ο εθισμός και άντε μετά να το κόψεις.
(ουάου!! πολλή παρένθεση!! δεν έχω ξαναγράψει τόσο αδόμητο κείμενο!!)
Τελευταίες οδηγίες προς ..ναυτιλομένους:
-Αν είστε μη καπνιστής, ΜΗΝ ΤΟ ΑΡΧΙΣΕΤΕ!!
-Αν είστε demi, ΚΟΨΤΕ ΤΟ ΟΣΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙΡΟΣ!!
-Αν είστε καπνιστής, κακό του κεφαλιού σας!!

Αριστεία

Διάβασα και γώ με χαρά τον παρακάτω τίτλο:
Δωρεάν ηλεκτρονικοί υπολογιστές σε αριστούχους του γυμνασίου
και είπα:
-Ωραία!! Ένα ακόμα βήμα εμπρός!! Μετά τους αριστούχους του Λυκείου, ήρθε η ώρα και για τους αριστούχους του Γυμνασίου.
Εμ έλα μου ντε!! Δυό παράγραφοι όλο κι όλο το άρθρο, και κατάφερε να με βγάλει έξω από τα ρούχα μου!! Είναι δυνατόν να είναι προνομιούχοι μόνο οι μαθητές των περιοχών Πειραιά, Δ. Αττικής, Αν.Αττικής και Δ. Αθήνας;; Και γιατί να μην τους μοίραζαν στον Έβρο ή την Λάρισα;; Φταίνε μετά οι υπόλοιποι (Σαλονικείς κυρίως :p) να κατηγορούν τους Αθηναίους πως "όλα για την Αθήνα γίνονται" ή "Ελλάδα=Αθήνα" κτλ;; Ή θα μου πείτε τώρα πως το πρόγραμμα είναι πιλοτικό και μετά από κανα-δυό χρόνια θα εφαρμοστεί και στην υπόλοιπη Ελλάδα...;
Και να αφήσω λίγο τον γεωγραφικό παράγοντα και να πιάσω λίγο τον οικονομικό.. Εδώ στο Πανεπιστήμιο έχεις δικαιώματα (στέγη,τροφή=>εστία, στεγαστικό επίδομα, επίδομα μαθημάτων=>1000 ευρώ αν περάσεις τα μισά μαθήματα του έτους) μόνο αν οι γονείς σου τα βγάζουν δύσκολα πέρα ή αν ο πατέρας σου κλέβει την εφορία.. Και καλά η πρώτη κατηγορία. Εννοείται πως πρέπει να βοηθήσει η πολιτεία. Αλλά η δεύτερη;; Αφήνω στην άκρη την Εστία και το στεγαστικό, και επανέρχομαι στα "αριστεία". Είναι δυνατόν να επιβραβεύεις με οικονομικά κριτήρια;; Αν είναι ποτέ δυνατόν!! Δηλαδή τι;; Ο "λεφτάς" αγόρασε την επιτυχία;; Και ποιος θεωρείται "λεφτάς";; Αυτός που το εισόδημα του υπαλλήλου - πατέρα του ξεπερνάει το όριο;; Και γιατί όχι αυτουνού που βγάζει 10 φορές το όριο αλλά δεν δηλώνει ούτε καν αυτό;;
Έλεος πια!! Μία επιβράβευση πρέπει να γίνεται ασχέτως γεωγραφικών, οικονομικών ή οποιονδήποτε άλλων κριτηρίων. Και άμα δεν φτάνει για όλους, να μην γίνεται καθόλου!! Άντε, γιατί μερικούς τους πνίγει το δίκιο!!

Blogme.gr

Ομολογώ ότι είχα ξεχάσει το θέμα με τον Κ.Τσιπρόπουλο και το Blogme.gr, ωστώσο, από mail που έλαβα, είδα ότι γίνεται μία προσπάθεια για συλλογή υπογραφών προς υπεράσπιση του εν λόγω κυρίου στην παρακάτω σελίδα:
Save Blogme.gr
Όσοι πιστοί, βοηθήσετε..

ΤΙΜ - δεν υπάρχουν όρια

Μπορώ να έχω ..κανα δυο-τρεις φωτογραφικές μηχανές, ένα τηλεσκόπιο, μία σκηνή, ένα σλίπιν μπαγκ, ένα πορτ-μπαγάζ αυτοκινήτου να τα βάλω μέσα, μία κοπέλα στην θέση του συνοδηγού, ένα mp3 να ακούμε μουσικούλα, full βενζίνα στο ντεπόζιτο κ.. όπου μας βγάλει..? Ρωτάω: "μπορώ??"

Επιστήμη & Τέχνη

3 μέρες γεμάτες. 3 μέρες κούρασης αλλά κ ευχαρίστησης ταυτόχρονα. 1 πανελλήνιο συνέδριο πληροφορικής, 2 εκθέσεις φωτογραφίας κ 1 ροκ συναυλία!! Τώρα που το σκέφτομαι, απορώ πως χώρεσαν όλα αυτά μέσα σε 3 μόνο μέρες!! Κουράστηκα αλλά το καταευχαριστήθηκα!!
Μακάρι να ήταν κάθε σαβ/κο έστω έτσι γεμάτο.. Εναλλακτικές δραστηριότητες που δεν τις κάνεις κάθε μέρα. Απλά αλλάζεις παραστάσεις μέσα στην ίδια σου την πόλη κ ξεφεύγεις. Τώρα πίσω στην καθημερινότητα πάλι.. Ας ελπίσουμε να ανοίξει ο καιρός το τριήμερο του Αγ.Πνεύματος μπας και κανονίσουμε κάτι καλό εκείνες τις μέρες..
Εν τω μεταξύ, έχοντας μια εβδομάδα να ανοίξω τηλεόραση κ κανα 4αρι μέρες υπολογιστή (απίστευτο ρεκόρ!!) έμαθα μόλις σήμερα ότι ξεκίνησαν οι πανελλήνιες.. Δλδ καλοκαιριάζει!! Ο καιρός μας έκανε να το ξεχάσουμε τις τελευταίες μέρες, ωστόσο δεν παύει να αποτελεί γεγονός. Άντε, να τελειώνουμε κ μεις σιγά σιγά.. Χλωμό, αλλά λέμε τώρα.. Ι need holidays!!

I'm back

Μετά από ένα διάστημα συγγραφικής αποχής, επιστρέφω.. Όχι ότι δεν είχα τπτ να γράψω, να καταθέσω, να σχολιάσω, απλά έτσι, μερικές φορές ο χρόνος γεμίζει απροσδόκητα με διάφορες ασχολίες, οπότε αναγκάζεσαι να μεροληπτήσεις υπέρ μίας ασχολίας έναντι της άλλης..
Έτσι λοιπόν, αποφάσισα να "τριφτώ" λίγω με τα Ubuntu που έχω από καιρού εγκατεστημένα στον υπολογιστή μου, επι της ευκαιρίας και του σχετικού project στην σχολή επί των λειτουργικών συστημάτων..
Οι εντυπώσεις πολύ καλές!! Αρκεί να μην φοβηθείς την κονσόλα!! Ο καλύτερός σου σύμμαχος, το Internet. Αστίρευτη πηγή πληροφορίας!! Αν σκεφτείς κ την υποστήριξη που έχει αυτή η διανομή, ακόμα καλύτερα!! Ιδού: ubuntu wiki και ubuntu forums. Βέβαια, αν έχεις και κάποιον δικό σου να σε βοηθήσει στα πρώτα σου βήματα με την εγκατάσταση του λειτουργικού και των drivers (κυρίως το δεύτερο αφού το πρώτο είναι σχεδόν αυτοματοποιημένο μέσα από απλά βήματα), τότε ακόμα καλύτερα!!
Το συμπέρασμα ένα. Αν θέλετε να ξεφορτωθείτε τα windows xp, μην προτιμήσετε τα Vista.. Δεν βγήκε άδικα ο χαρακτηρισμός σVista.. Ιδού: Vista.
Καλή αρχή σε όσους το τολμήσουν!!

Deep True

"The way you solve the problem with something you love is to throw it away..?"

Δεν περίμενα ποτέ να ακούσω τέτοια ατάκα από καρτούν..

Πρωτομαγιά

"Δεν είναι αργία, είναι απεργία"
Όχι, όχι, δεν πρόκειται να ασχοληθώ περι τούτου.. Άλλωστε, τελευταία έχω γίνει πολύ σουρτούκι, λιώνω στην κυριολεξία ώρες ολόκληρες σε φραπέδες,ελληνικούς κ φρέντο, έχω καταφέρει να κάψω κάθε εγκεφαλικό μου κύτταρο, τόσο ώστε να μην bootάρει καν το μυαλό μου, πόσο μάλλον να επεξεργάζεται πληροφορίες..
Τέσπα, ελπίζω να γνωρίζετε τους Monty Pythons. Βρετανοί κωμικοί της δεκαετίας του '70. Το παρακάτω είναι το τέλος της ταινίας "Life of Bryan". Πολύ γέλιο!! Δείτε και το "The Holy Grail", ακόμη καλύτερο!! Εγώ πάλι, ετοιμάζομαι να δω την ταινία "Jesus Christ Superstar" και ελπίζω να καταφέρω να δω και την θεατρική παράσταση κάποια στιγμή..

Όσοι ενδιαφέρονται για τους στίχους, check this:
Always Look On The Bright Side Of Life - Lyrics
Όσο για τους Monty Pythons, μια καλή αρχή:
Monty Pythons - Wiki

What I 've Done

"Καλύτερα να μετανιώσεις για κάτι που έκανες, παρά για κάτι που δεν έκανες."

Το έχω ακούσει από πολλούς. Το διάβασα μέχρι και σε συνέντευξη που έδωσε ο Ozzy!!
Γενικότερα, δεν μου αρέσει να μετανιώνω.. Είναι σαν να παραδέχομαι τα "λάθη" μου.. Και δεν το λέω από εγωιστική σκοπιά, αλλά από την σκοπιά ότι πρέπει να στηρίζουμε τις επιλογές μας. Ο καθένας κάνει τις επιλογές του. Αν δεν τις στηρίζει, κακό του κεφαλιού του!! Τι σημασία έχει να μετανοιώνεις για λάθος επιλογές;; Το μόνο που καταφέρνεις είναι να μπλέκεσαι με σενάρια για το "αν" θα γινόταν αυτό, ή "αν" θα γινόταν εκείνο, ή ... άν η γιαγιά μου είχε καρούλια θα ήτανε πατίνι!!
Και τι σημαίνει "έκανα" ή "δεν έκανα". Προσωπικά, το "δεν έκανα" σημαίνει "προτίμησα να κάνω κάτι άλλο" ή απλά "έμεινα άπραγος"!! Και αυτό "πράξη" είναι. Προτιμώ να μην κάνω τπτ από το να το κάνω. Αμάν πια με τα διλήματα και με τον Φώσ-κωλο που κρύβει η κάθε μας επιλογή..

Παραθέτω το παρακάτω φοβερό κομμάτι (+άψογο videoclip) από το νέο album των Linkin Park:

Ανερχόμενοι Επιστήμονες!!

Ρίχνοντας μια ματιά από περιέργεια στους βαθμούς του εργαστηρίου Φυσικής του Ά έτους, διάβασα το καλύτερο ανέκδοτο των τελευταίων ημερών!!! Ως γνωστόν, ο νέος καθηγητής είναι πολύ τακτικός, και δίπλα από το ΑΜ και τον βαθμό του κάθε φοιτητή, γράφει σχόλια που δικαιολογούν ένα μηδενικό ή την παντελή απουσία βαθμού. Ιδού κάποια από αυτά:

-Έγραψε λάθος άσκηση!!! Αντιγρφή;;;
-Λείπουν υπογραφές από το τετράδιο.. Μάλλον έσκισε τις σελίδες!!
-2 τετράδια..;;!!
-Ασεβείς εκφράσεις στο τετράδιο!!!!
-Γράφει λάθος ασκήσεις!!!

Και τα hall of fame:
-Κατέστρεψε το ελατήριο!!??!! Θα φτιάξει στο Μηχανουργείο καινούργιο!!!!!
-Έπαιζε επανελλημένα με το εκκρεμές. Παρατήρηση από επιτηρητή!!
-Άφησε τον πάγκο σε μεγάλο χάλι!!!!

I will survive

Αποδεχόμενος την πρόσκληση του anisixou, άργησα λίγο αλλά τα κατάφερα!! Επειδή φαντάζομαι ότι πρέπει να είμαι από τους τελευταίαους σε αυτό το παιχνίδι, όποιος θέλει, μπορεί να πάρει πάσα από εμένα και με τις ίδιες λέξεις, να φτιάξει την δική του ιστορία!!

Ετών 374+199. Μικρόσωμος, πρασινωπός και με χαριτωμένες κεραίες. Ένας έφηβος κάτοικος του πλανήτη HLD54723, σ'ένα ηλιακό σύστημα με δύο ήλιους, έναν κίτρινο σαν τον δικό μας, και έναν γαλάζιο, κάπου στον Γαλαξία της Ανδρομέδας. Εξού και η ηλικία του. 374 ετών για τη κίνηση του πλανήτη του ως προς το πρώτο άστρο, και 142 για την κίνηση ως προς το δεύτερο. Μην σας ξενίζουν τα πολλά χρόνια, δεν είναι γήινα!! Για την ακρίβεια, το μετρικό σύστημα εκεί, έχει την εξής αντιστοιχία με το δικό μας: μιά ημέρα έχει διάρκεια 12 γήινες ώρες για το πρώτο άστρο, και 8 ώρες για το δεύτερο. Οι μήνες έχουν 36 και 24 ημέρες αντίστοιχα, χωρισμένες σε σετ των 3 εβδομάδων. Το δε έτος, κρατά από 6 μήνες και για τα δύο άστρα.
Ο μικρός Ανδρομέδειος λοιπόν, όντας στο άνθος της ηλικίας του, απολάμβανε να μένει ώρες στην εξοχή, ξαπλωμένος στα χορτάρια, κοιτάζωντας τους δύο ήλιους και κάνοντας όνειρα για το μέλλον του. Του άρεζαν δε περισσότερο, τα σκιερά μέρη όπου δεν περνούσαν οι ακτίνες του κίτρινου άστρου και έτσι, τα χορτάρια εκεί ήταν γαλάζια, αφού αποροφούσαν όλα τα άλλα μήκη κύματος των ακτινοβολιών εκτός από την γαλάζια του δεύτερου άστρου!! Από εκεί λοιπόν συνήθιζε να βλέπει την δύση του γαλάζιου άστρου (του αγαπημένου του), και λίγο αργότερα, την ανατολή του κίτρινου.
Πλησίαζαν τα 200στά του γενέθλια (ως προς το γαλάζιο άστρο) και περίμενε πως κ πως το δώρο του. Ήξερε βέβαια τι ήταν, αλλά ανυπομονούσε!! Του είχαν υποσχεθεί ένα διαγαλαξιακό όχημα!! Το άλλο, το διαπλανητικό, το είχε βαρεθεί.. Είχε κάνει φίλους σε όλο το πλανητικό του σύστημα καθώς και στα περισσότερα γειτονικά συστήματα. Η ταχύτητα του φωτός με την οποία ταξίδευε το σκάφος του όμως, δεν του άφηνε περιθώρια για ταξίδια ανάμεσα στους γαλαξίες.. Γιατί μπορεί να ταξίδευε με την μέγιστη ταχύτητα, αλλά δεν είχε την δυνατότητα να ταξιδέψει μέσα από χωρο-δίνες, και να μεταφέρεται από την μία άκρη του κόσμου, στην άλλη!! Με το νέο σκάφος του όμως!!
Και να που έφτασε η μέρα!! Ξύπνησε νωρίς νωρίς (το γαλάζιο άστρο δεν είχε δύσει καλά καλά ακόμα) και έτρεξε γρήγορα έξω από το σπίτι. Το σκάφος τον περίμενε στην αυλή, και αυτός πήδηξε ανυπόμονα μέσα!!Απογειώθηκε λίγο άτσαλα, έφερε 2-3 σβούρες στον αέρα και τελικά κατάφερε να το οδηγήσει. Τίποτα δεν τον σταματούσε πλέον!! Έβαλε στο search engine του 4-D χάρτη του σκάφους την πιο κοντινή χωροδίνη και ενεργοποίησε τον αυτόματο πιλότο. Επιτέλους!! Το όνειρό του θα γινόταν πραγματικότητα!!
Χωρίς να το καταλάβει, βρέθηκε σε άλλον γαλαξία. Από εκεί είδε για πρώτη φορά μέσα από το υπερσύγχρονο τηλεσκόπιο του σκάφους του τον δικό του Γαλαξία. Αφού αποθήκευσε την εικόνα, πρώτα στο μυαλό του και έπειτα στην μνήμη του υπερ υπολογιστή του, ξεκίνησε την αναζήτηση ζωής. ένας μικρός μπλε πλανήτης του κίνησε την περιέργεια..
Προσγείωσε το σκάφος του λίγο έξω από ένα συγκρότημα κτιρίων. <<Πόλη - οικισμοί των κατοίκων του πλανήτη "Γη", επονομαζόμενοι και "άνθρωποι">> αναβόσβηνε στην οθόνη της ηλεκτρονικής εγκυκλοπαίδειας. Αποφάσησε να αφήσει το σκάφος του και να πάει να δει από κοντά.
Δίχως να τον αντιληφθεί κανείς, χρησιμοποιώντας μια τεχνολογία που του επέτρεπε να είναι αόρατος, μπήκε σε ένα σπίτι. Ήταν άδειο. "Λείπουν" σκέφτηκε. Αφου περιεργάστηκε τα αντικείμενα γύρω του, έφυγε από εκεί, θέλοντας να επισκεφτεί κάποιο που θα είχε "ανθρώπους" μέσα. Στην δεύτερή του απόπειρα φάνηκε πιο τυχερός. Αυτό που είδε όμως όχι μόνο δεν τον ικανοποίησε, αλλά τον τρόμαξε κιόλας.. Η εικόνα μιας διαλυμένης οικογένειας.. Επισκέφτηκε και άλλα κτίρια. Όχι μόνο σπίτια, αλλά και μαγαζιά, σούπερ-μάρκετ, υπηρεσίες, τράπεζες. Ακόμη, φυλακές, δικαστήρια, στρατόπαιδα. Τέλος, βγήκε και στην ύπαιθρο να απολαύσει το ηλιοβασίλεμα αυτού του κόσμου, που μπορεί να είχε μόνο ένα άστρο, αλλά ετούτο έμοιζε πολύ με το δικό του.
Έχοντας συλλέξει τα δεδομένα που ήθελε, γύρισε στο σκάφος του για να τα αναλύσει. Ο υπολογιστής του έγραψε στην οθόνη <<"άνρθωποι" == φυλή προς εξαφάνιση -- παλαιά τεχνολογία - θρησκευτικοί/πολιτικοί ανίκανοι ηγέτες - εμφύλιοι/επεκτατικοί πόλεμοι - κερδοσκοπία - καταστροφή περιβάλοντος>>
Απογοητευμένος από την κοινωνία των "ανθρώπων" , ο μικρός Ανδομέδειος, μη θέλοντας να κάνει φίλους που πιθανότατα να τους έχανε αργότερα, πήρε το σκάφος του και έφυγε από τον μικρό μπλε πλανήτη που στην αρχή του φάνηκε τόσο όμορφος..

Σημ: ίσως ο τίτλος να φαίνεται άκυρος, αλλά είχα στο μυαλό μου ένα βιντεάκι που είδα πριν απο χρόνια, με πρωταγωνιστή έναν εξωγήινο που του συνεβαιναν διάφορα τραγελαφικά, στο videoclip (;;) του ομόνυμου τραγουδιού..

Ο κλόουν

Και εκεί που "έτρεχαν" όλοι γύρω γύρω πάνω κάτω στην σκηνή ο καθένας με τον δικό του μοναδικό τρόπο, κάποιος βρόντηξε ξαφνικά το πόδι του στο σανίδι.. Ευθύς όλοι σταμάτησαν το "τρέξιμο" και έκατσαν βιαστικά σε όποια καρέκλα βρέθηκε μπροστά τους.. Μόνο μια κοπελιά έμεινε όρθια, αφού δεν περίσευε καμιά καρέκλα για την πάρτη της..
Απόλυτη ησυχία στην αίθουσα και όλα τα βλέματα στραμένα πάνω της.. Εκείνη στράφηκε προς το κοινό κ ξεκίνησε:

Ήτανε κάποτε, στο πιο ξακουστό τσίρκο της Ιταλίας, ένας κλόουν. Ο πιο αστείος απ'όλους τους κλόουν. Έκανε τα παιδιά να ξεκαρδίζονται από τα γέλια. Ο κλόουν αυτός, τα είχε με μία από τις ακροβάτισες του τσίρκου. Και συγκεκριμένα την πιο όμορφη. Ψηλή, καλίγραμμη, πολύ πολύ όμορφη. Έλα όμως που εκείνη δεν του ήτανε πιστή.. Είχε κρυφό δεσμό με έναν από τους ακροβάτες..
Όλος ο θίασος το ήξερε.. Το ήξερε και ο καημένος ο κλόουν.. Αλλά έκανε σαν να μην συνέβαινε τίποτα.. Ανεχόταν όλα αυτά που γίνονταν και λεγόντουσαν πίσω από την πλάτη του..
Ώσπου μια μέρα δεν άντεξε άλλο.. Στο κλασσικό νούμερό του, όπου δήθεν σκότωνε τον ακροβάτη με ένα μαχαίρι, άλλαξε το ψεύτικο μαχαίρι με ένα αληθινό.. Το έμπηξε στο στήθος του και ο τόπος γέμισε αίματα.. Γύρισε τότε στο πλήθος και είπε: "η κωμωδία τελείωσε"

Story

Η ζωή σ'αυτήν την μίζερη σκατο-πόλη, κλεισμένος όλη μέρα σ'ένα σπίτι, αφήνοντας απραγματοποίητο κάθε όνειρο που έκανα ποτέ, δεν μου αφήνει άλλη επιλογή απ'το να επαναλαμβάνω συνεχώς "ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΟΥ ΓΑΜΩ!!!"

** Ήταν το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό, δεν έχω χρόνο για κάτι καλύτερο αυτήν την στιγμή, ίσως αργήσω να ξαναγράψω λόγω διακοπών Πάσχα, αναμείνατε στην οθόνη σας... Το post αυτό, πιθανότατα να ξαναγραφτεί από την αρχή!! Βιάζομαι, φεύγω!!

@@

Και για όσους δεν κατάλαβαν, ΑΡΧΙΔΙΑ!!! Κ μάλιστα Καλαβρέζικα!! Ή εγώ είμαι τόσο πεσιμιστής ώστε να τα βλέπω όλα μαύρα, ή όντως κάτι συμβαίνει.. Δεν εξηγείται αλλιώς γιατί το ρεφρέν του παρακάτω κομματιού να με συνοδεύει συνεχώς τα τελευταία 3-4 χρόνια(από τότε που βγήκε δλδ)..

Δυναμώστε την ένταση κ απολαύστε!!

Ξέσπασμα

Έκλεισε βίαια την πόρτα πίσω του κ κατέβηκε σχεδόν τρέχοντας τις σκάλες.. Από την φόρα, σκόνταψε σ'ένα σκαλί κ παραλίγο να φάει τα μούτρα του.. Αφού καταράστηκε την τύχη του, μουρμουρίζοντας ακαταλαβήστικα βρισιές, έκλεισε ακόμα πιο βίαια την δεύτερη πόρτα που βρέθηκε μπροστά του.. Με το που βρέθηκε έξω, σταμάτησε απότομα κ έστρεψε τα μάτια του στον ουρανό.. Στο φώς της εξόπορτας, είδε τις σταγόνες της βροχής να πέφτουν ακατάπαυστα με κινηματογραφική ταχύτητα.. Έστρεψε το βλέμα του στο έδαφος.. Ο χρόνος του 'κανε την χάρη και σταμάτησε για λίγο, ώστε να δει το υπέροχο θέαμα των σταγόνων να σκάνε η μία πίσω απ΄την άλλη σχηματίζοντας ομόκεντρους κύκλους στην λιμνούλα που είχε σχηματιστεί στην άκρη..
Αφού επέστρεψε στην πραγματικότητα, δίχως να το ξανασκεφτεί, εξέθεσε τον εαυτό του στα στοιχεία της φύσης.. Ο άνεμος ήταν δυνατός, κ η βροχή τον έλουζε από παντού.. Όχι μόνο δεν νοιάστηκε, αλλά το ευχαριστιόταν κιόλας!! Ο δρόμος ήταν άδειος.. Κανένα αυτοκίνητο περνούσε πού κ πού.. Ένα μάλιστα τον πιτσίλισε με κάτι απόνερα, κ αυτήν την φορά δεν αρκέστηκε στο να μουρμουρίσει.. Χώθηκε στα στενά κ πήρε την κατηφόρα για την παραλιακή..
Δίχως να καταλάβει το πότε, είχε φτάσει στο λιμάνι.. Σήκωσε το βλέμμα του, κ κοίταξε την θάλασσα.. Τα κύματα να χτυπάνε λυσσαλέα τον κυματοθραύστη.. Η βροχή συνέχιζε να τον λούζει.. Το νερό κυλούσε συνεχώς από το μέτωπό του, μέσα από τα κανάλια που σχημάτιζαν οι φλέβες του που είχαν πεταχτεί από τα νεύρα, στο πηγούνι του.. Έγυρε πάλι το κεφάλι του χάμω.. Γονάτισε απότομα.. Το σώμα του καμπούριασε.. Ανέσαινε γρήγορα.. Το νερό συνέχιζε να κυλάει πάνω του.. Τότε, σε μια στιγμή, μάζεψε όση δύναμη έκρυβε μέσα του, και υψώνοντας γροθιές και πρόσωπο στον ουρανό, φώναξε.. Φώναξε δυνατά..
Δεν έχει σημασία τι είπε.. Το 'βγαλε από μέσα του..

Δείτε το οπωσδήποτε!!

Παρ'όλο που δεν έχω ιδέα από lineage, πέθανα απ'τα γέλια!!

Ντετερμινισμού συνέχεια..

Κ μιας κ έκανα την αρχή, ας συνεχίσω το παραλλήρημα..
"Τα μόρια ενός αερίου κινούνται τυχαία μεσα στον χώρο που καταλαμβάνουν".. Η πιθανότητα όμως να μαζευτούν όλα τα μόρια του ατμοσφαιρικού αέρα του δωματίου μου στην επάνω δεξιά γωνία του κ γώ να πεθάνω από ασφυξία είναι απειροελάχιστη, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν μπορεί να συμβεί.. Ποιοί είναι λοιπόν οι Νόμοι της Τυχαιότητας που θα καθορίσουν αν εγώ θα πεθάνω σε λίγο..;
Οι μετεωρολόγοι προσπαθούν διαρκώς να προβλέψουν τον καιρό μελετώντας την ατμόσφαιρα.. Κ διαρκώς υποπέφτουν σε λανθασμένες προβλέψεις, άντε σε ανακριβείς στην καλύτερη.. Το χωρίο έλεγε σ'ένα σημείο, ότι "το πέταγμα μιας πεταλούδας μπορεί να επιφέρει τυφώνα έπειτα από διέλευση εβδομάδων σε μια περιοχή μίλια μακρυά"!!!
Οι επιστήμονες σήμερα έχουν καταφέρει να δουν έξι υποατομικά σωματίδια αλλά αψηφούν αυτήν την υπόσταση της ύλης.. Ποια ύλη..; Την κενή!! Ένας καθηγητής μου που είχε την τύχη να έχει εκείνος για καθηγητή, τον Δάσκαλο Β.Ξανθόπουλο, μου μετέφερε τα λόγια του: "αν χτυπάω την έδρα 1.000.000 φορές στο ίδιο σημείο, είναι πιθανόν τα μόριά της καθώς κ του χεριού μου να βρεθούν σε τέτοια κίνηση, ώστε η παλάμη μου να περάσει μέσα από την έδρα"!! Τόσο συμπαγής είναι η Ύλη!!
Καταφεύγουμε λοιπόν σε θεωρίες με Χορδές κ πολλές διαστάσεις, αναζητώντας την ενοποίηση των αντικρουώμενων θεωριών (Κβαντομηχανική και Σχετικότητα που ερμηνεύουν πλήρως μικρόκοσμο κ μεγάκοσμο αντίστοιχα), ή αλλιώς "το Άγιο Δισκοπότηρο" της Φυσικής..
Κ όσο το μέλλον του σύμπαντος φαίνεται προδιαγεγραμμένο, τί γίνεται με τον δικό μας ανθρώπινο μικρόκοσμο..; Εμπεριέχει κ αυτός αρκετή Τυχαιότητα.. Πως αλλιώς να εξηγήσεις τις συμπτώσεις..; Μα ο Einstein έλεγε ότι "η τύχη είναι άθροισμα συμπτώσεων"!! Ποιος έχει δίκιο τελικά..;
Κ κάτι τελευταίο, καθώς αδυνατώ πλέον να βάλω τις σκέψεις μου σε τάξη.. Υπάρχει κάποιος εξωτερικός παρατηρητής (κοινώς Θεός) που κινεί τα νήματα ή είμαστε καταδικασμένοι σε μόνιμη αύξηση της εντροπίας μας..;

Ντετερμινισμός

Ένα χωρίο σε πράσινο φόντο ενός πορτοκαλί βιβίου λυκειακής φυσικής, μου έδωσε αρκετή τροφή για σκέψη, τότε αλλά κ σήμερα.. Ο Laplace ήταν απ'τους εισηγητές του Ντετερμινισμού και πίστευε ότι "αν κάποιος μπορούσε να παρατηρήσει μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή την κίνηση κάθε μορίου στο Σύμπαν, θα μπορούσε να προβλέψει με ακρίβεια το μέλλον (αλλά κ να αποκαλύψει το παρελθόν)"..
Σκέψη τρομακτική, που αν γινόταν πραγματικότητα από κάποιον, θα του έδινε μεγάλη δύναμη.. Όσο απλή κ αν φαίνεται όμως, ελοχεύει κινδύνους.. Ένα μικρό σφάλμα στους υπολογισμούς κ όλα καταρέουν!! Σύμφωνα με την κβαντομηχανική, κ πιο συγκεκριμένα την Αρχή της Αβεβαιότητας του Heissenberg, "κανείς δεν μπορεί να υπολογίσει με ακρίβεια την θέση και την ταχύτητα ενός ατόμου μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή.. όσο μεγαλύτερη ακρίβεια επεισέρχεται στον υπολογισμό της μίας, τόσο μεγαλύτερο σφάλμα επεισέρχεται στον υπολογισμό της άλλης"..
Άποψή μου, ο Heissenberg έχει δίκιο.. Αλλά ας παραμερήσουμε λίγο την επιστήμη κ ας το ρίξουμε στην φιλοσοφία.. Ο άνθρωπος έχει ένα μεγάλο όπλο στην διαθεσή του, την Σκέψη.. Ή την Λογική αν προτιμάτε.. Πως όμως αυτή καθορίζεται από τις διάφορες χημικές διεργασίες που λαμβάνουν μέρος στους νευρώνες του εγκεφάλου του..; Πως οι κινήσεις των μορίων καθορίζουν τον τρόπο που σκεφτόμαστε, που αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο, που αντιδρούμε στην τελική..; Κ πως όλα αυτά επιδρούν με το πέρασμα του χρόνου..; Του χρόνου, του οποίου το βέλος έχει αρχή κ τέλος, που αποτελεί διάσταση, και που αποτελεί καθοριστικό παράγοντα στην εξέλιξη των πραγμάτων..
Σκεφτείτε.. Ανά πάσα χρονική στιγμή, βρισκόμαστε μπροστά σε διλλήματα (ή ψευτοδιλλήματα) για τα οποία πρέπει να πάρουμε μία απόφαση.. Απόφαση, που λίγο πολύ καθορίζει το μέλλον μας.. Κ αν επιλέγαμε την ενναλακτική..; Τότε το μέλλον πιθανότατα να διαγραφόταν ενναλακτικά.. Μια μικρή απόκλιση κ όλα καταρέουν!!!
Αναπόφευκτα μου έρχονται στο μυαλό σκηνές από την ταινία Lola Rennt (Run Lola Run).. Έχει σημασία αν η Lola χτυπήσει καθώς τρέχει την γυναίκα με το καροτσάκι.. Μπορεί να "της καταστρέψει" την ζωή, ή να "της την φτιάξει" (βλέπε ταινία)!! Η ίδια, ανάλογα με τον τρόπο σκέψης->δράσης->έκβασης των γεγονότων, πεθαίνει ή καταλήγει σε happy end!!
Πώς όμως να "παίξεις" με τα μόρια ή τα άτομα..; Παραβλέποντάς τα, κ ακολουθόντας ή την Νευτώνια Μηχανική ή την Θεωρία της Σχετικότητας, καταφέρνεις να κάνεις "ακριβείς" προβλέψεις για τον μεγάκοσμο.. Με τον μικρόκοσμο όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά.. Η Κβαντομηχανική είναι αυστηρή, η Τυχαιότητα πανταχού παρούσα και ..το Χάος αναπόφευκτο!! Ο Ντετερμινισμός φαίνεται να καταρέει..

Ο Λάμπρος (2)

Ο Λάμπρος ήταν φοιτητής του Πολυτεχνείου. Κ σαν γνήσιος (!?!) πολυτεχνίτης είχε μακριά μαλλιά, στις συνελεύσεις ψήφιζε πάντα αριστερές παρατάξεις, κ ειδικά τώρα, ψήφιζε επανηλημένα κατάληψη.. Κατέβαινε συχνά πυκνά και στις πορείες.. Ήταν ενάντια στην καταστολή, αλλά ποτέ του δεν πέταξε πέτρα, ποτέ του δεν έμπλεξε στα επισόδεια.. Πιο πολύ από τύχη το γλίτωνε το τελευταίο.. Ο Λάμπρος είχε έναν κολλητό, τον Λεό.. Ο Λεό ήταν "δυάρι" στην Μ.Μ.Σ. (Μαγάλη των Μπάτσων Σχολή). Εκολαπτόμενος αστυφύλακας δλδ.. Κ νεοδημοκράτης.. Όχι φανατικός, αλλά νεοδημοκράτης.. Το 'χαν συζητήσει πολάκις το θέμα.. Ο Λεό θα κατέβαινε πιθανότατα Αθήνα σε κανά δυο μήνες για την πρακτική του.. Πιθανότατα να τον επέλεγαν και στα ΜΑΤ.. Ο μεγαλύτερος φόβος τους, να έρθουν αντιμέτωποι μπροστά από την Βουλή.. Κ εκεί πια πρέπει να αναλογιστούν.. Τι τους ενώνει, τι τους χωρίζει.. Όχι, ο Λεό ήταν καλό παιδί, δεν θα τον χτυπούσε, δεν θα τον κυνηγούσε.. Οι συνάδελφοί του όμως..; Δεν τον γνώριζαν τον Λάμπρο, κ θα του άνοιγαν πιθανόν το κεφάλι.. Κ η διαπίστωση.. Όλοι άνθρωποι δεν είμαστε τελικά..; Τις ίδιες ανάγκες δεν μοιραζόμαστε..; Ποια είναι τα συμφέροντα που εξυπηρετούνται από τις δύο πλευρές και συμβαίνουν όσα συμβαίνουν..; Ή μήπως πρέπει οι φοιτητές να φωνάζουν τα ΜΑΤ "αδέρφια" όπως οι φοιτητές τον Νοέμβρη του '73 τους φαντάρους, ελπίζοντας σε καλύτερη μεταχείριση..;

Αστροβραδιά

Δεν πέρασαν καν δυο βράδια που γκρίνιαζα (ναι, το 'χω αυτό το κακό συνήθειο..) και το αναπάντεχο ήρθε!! Ευχάριστο!! Χθες βράδυ λοιπόν, πήραμε τα βουνά με δυο φιλαράκια, στήσαμε τα τηλεσκόπιά μας και τις φωτογραφικές μας, και αφαιθήκαμε στην μαγεία του νυχτερινού ουρανού.. Οι συνθήκες αρκετά καλές, σχετικά μακριά από την φωτορύπανση της πόλης, και με καθαρή νύχτα χωρίς φεγγάρι, επιδωθήκαμε σ'ένα μίνι μαραθώνιο Messier για περίπου 4 ώρες.. Εν τέλει, είδαμε περί τα 15 αντικείμενα!! Ντάξ, αρχάριοι είμαστε ακόμα!! Βγάλαμε και μερικές photo, αστερισμών και τροχιών άστρων, κ περιμένουμε τώρα την εμφάνιση!! Από τα ωραιότερα αντικείμενα της βραδιάς, το Μ13 και ο πάντα εντυπωσιακός Δίας, παρέα με τους 4 μεγάλους δορυφόρους του!!
Για όσους δεν έχουν κοιτάξει ποτέ από τηλεσκόπιο, συνιστώ να μην χάσουν την ευκαιρία όποτε τους παρουσιαστεί.. Αξίζει πραγματικά, πιστέψτε με!! Και για τους γνώστες, οι εγγραφές για το 5ο Πανελλήνιο Συνέδριο αστρονομίας άρχισαν!! Βιαστείτε!!!

On the other side

Σήμερα το πρωί, κοιτώντας τα mail μου, διάβασα και αυτό:

Κατ’ αρχάς ζητώ συγγνώμη σε όσους θεωρήσουν αυτό το e-mail spam, εν τούτοις συνεχίζω να θεωρώ ότι το θέμα είναι αρκετά σημαντικό ώστε να λάβουν όλα τα μέλη του συλλόγου άμεση γνώση. Επίσης, ζητώ να με συγχωρήσετε που δεν ήμουν στη γενική συνέλευση για να πω αυτά που θα σας πω, αλλά δεν μπόρεσα τελικά να κατέβω στην Πάτρα στην ώρα μου. Θα λείπω και από την επόμενη Γ.Σ., αφού θα είμαι εν αναμονή του δικαστηρίου.

Να σημειώσω ότι δεν ανήκω σε καμία παράταξη, και πιστεύω ότι οι φίλοι φοιτητές που ανήκουν σε οποιαδήποτε παράταξη θα διαβάσουν το κείμενο, παρά το γεγονός ότι εγώ δεν ανήκω κάπου.

Θα προσπαθήσω να είμαι σύντομος (αν και δεν νομίζω να τα καταφέρω) στην περιγραφή των γεγονότων, μιας και λίγο πολύ θα τα έχετε ακούσει (παραμορφωμένα) στις ειδήσεις. Επίσης, συγχωρήστε την απουσία λογοκρισίας στις άσεμνες λέξεις, αλλά θεωρώ ότι δεν υπάρχει λόγος να κρυβόμαστε πίσω απ’ τα δάχτυλα μας και να προβάλλουμε μία πλασματική ηθικολαγνεία. Τα πράγματα αυτά συμβαίνουν και ακούγονται καθημερινά, και θεωρώ ότι αυτός που προσβάλλεται ακούγοντας ωμά αυτές τις λέξεις είναι ανειλικρινής πρώτα στον εαυτό του, και έπειτα στους συνανθρώπους του.

Είμαι ένας από τους 49 συλληφθέντες της 08/03/2007. Με προσήγαγαν μαζί με άλλα 48 παιδιά από το ίδιο σημείο (από τη νησίδα που υπάρχει στη γωνία Μ. Βρετανία και Βας. Σοφίας) στη ΓΑΔΑ, άνευ λόγου και αιτίας. Ήμουν από τους λίγους τυχερούς που δεν έφαγαν ξύλο και πραγματικά ακόμα απορώ πως την γλύτωσα. Δεν κατάφερα να ξεφύγω αφού, όπως θα έχετε δει στα βίντεο, μας κύκλωσαν περί τους 100 και παραπάνω αστυνομικοί και μας εξήγησαν με τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο πως νοιώθει μία κατσαρίδα όταν, αφού την έχεις ψεκάσει 10 φορές με AROXOL, συνεχίζεις επίμονα να την βαράς με μία παντόφλα. Τη στιγμή εκείνη είχα κάτσει κάτω σκυμμένος και περίμενα απλά να με δείρουν. Οι ατάκες των αστυνομικών συνοψίζονταν στο «Έτσι, έτσι, στα τέσσερα πρέπει να είστε». Πέρα από την ασφυξία λόγω των χημικών και της φυσούνας που έφαγα στο πρόσωπο, γύρω μου άκουγα πολύ δυνατά τις κραυγές των παιδιών που έβλεπα να χτυπάνε με μεγάλη μανία οι κ. αστυνομικοί. Πλέον κατάλαβα ακόμα πιο ζωντανά γιατί ο κόσμος τους λέει μπάτσους, και ελπίζω να έχετε καταλάβει και εσείς. Κάποια στιγμή κάποιος ΜΑΤατζής με έδωσε σε κάποιον άλλο να με πάει στην κλούβα. Τα «γαμώ τη μάνα σου ρε μουνί» από τους φίλους αστυνομικούς έδιναν και έπαιρναν, όπως άλλωστε ήταν αναμενόμενο. Μία κοπέλα που δεν μπορούσε να αναπνεύσει και ήταν έτοιμη να λιποθυμήσει είπε στους ΜΑΤατζήδες «θα λιποθυμήσω», και αυτοί της απάντησαν «Λιποθύμα τώρα να σε γαμήσουμε και από πάνω».
. Με έβαλαν στην κλούβα και περιέργως δεν μου πέρασαν χειροπέδες. Χειροπέδες έβαλαν στους μισούς από εμάς και στους περισσότερους τις έβγαλαν στην κλούβα. Σε μερικά παιδιά τις άφησαν, έτσι για τιμωρία. Μέσα στην κλούβα είχαμε ένα παιδί με ανοιγμένο κεφάλι, μία κοπέλα με σκισμένο φρύδι, ένα παιδί με σπασμένη μύτη, έναν άλλο με μισή μπλούζα και χέρι που σχεδόν δεν κούναγε (ρήξη μυών πίσω απ’ τον καρπό), ένα κάρο παιδιά με μελανιές και καρούμπαλα και άλλους που πιθανότατα ξεχνάω. Ζητάγαμε επίμονα γιατρό και φωνάζαμε συνέχεια (αφού ξέραμε ότι δεν είχαμε κάνει τίποτα απολύτως) και ρωτάγαμε γιατί μας είχαν μαζέψει. Προφανώς δεν υπήρχε απάντηση, και προφανώς ούτε γιατρός. Μάλιστα ένας «άνδρας των ΜΑΤ» φόρεσε και την αντιασφυξιογόνο του(!!!) μέσα στην κλούβα, προφανώς για να μας φοβίσει.
Κάποια στιγμή (κατά τις 7 το απόγευμα) φτάσαμε στη ΓΑΔΑ όπου ακόμα δεν ξέραμε γιατί μας πάνε. Μας ανέβασαν στον 11ο όροφο, τα κινητά απαγορεύονταν, αλλά εμείς τα βγάζαμε στη ζούλα μέσα στο γενικότερο χάος που επικρατούσε. Στον 11ο μας πέταξαν σ’ ένα διάδρομο και άρχισε η διαδικασία του πολέμου των νεύρων. (Ατάκα ασφαλΉτη όταν μας πήγαν στο διάδρομο: «Ρε τι μαλάκες είμαστε, τι μαλακίες κάνουμε, τι είναι αυτά που φέραμε εδώ?». Την ψιθύρισε ένα ασφαλήτης σε έναν άλλο, και ήμουν αρκετά κοντά να το ακούσω).
Ήμασταν χάμω μες τη βρώμα και τις γόπες, σε ένα διάδρομο 2.50 επί 12 μέτρα (περίπου), 49 άτομα, μεταξύ των οποίων 20 περίπου κοπέλες, ο ένας πάνω στον άλλο, με ασφαλήτες να περνάνε συνέχεια από πάνω μας για να μας σπάσουν τα νεύρα. Κουνιόμουν, και έβηχα από τα χημικά που έβγαζαν τα ρούχα τα δικά μου και των άλλων. Μας έκαναν σωματικό έλεγχο (γυμνό για όσους δεν γνωρίζουν), χωρίς ακόμα να μας λένε γιατί μας έχουν προσάγει, και χωρίς γιατρό για τα χτυπημένα παιδιά. Οι προκλητικές ατάκες έδιναν κ έπαιρναν. Επαφή με δικηγόρο δεν υπήρχε, και δεν υπήρξε για 19 ώρες !!!! Μας πήραν δακτυλικά αποτυπώματα, πράγμα που είναι παράνομο χωρίς κατηγορίες και αφού ήδη μας είχαν κάνει εξακρίβωση. Απλά μας τρομοκρατούσαν.
Κατά τη διάρκεια της νύχτας μας έφεραν την εντολή σύλληψης να υπογράψουμε, όπου λέει είχαμε συλληφθεί για διατάραξη κοινής ειρήνης και «εγκληματική οργάνωση» (έτσι έλεγε το χαρτί). Προφανώς και δεν υπέγραψε κανείς, και ζητούσαμε πολύ έντονα δικηγόρο. Αρχικά είχαμε πάει μόνο για απλή προσαγωγή, και η εντολή σύλληψης εμφανίστηκε ως δια μαγείας μετά τις 1 το βράδυ (αφού είχαμε ήδη 5 ώρες χωρίς δικηγόρο και γιατρό στη ΓΑΔΑ). Κάποια στιγμή ήρθε και έναν υποτιθέμενος εισαγγελέας και μας έβαλε να συντάξουμε απολογία ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟ, πράγμα παράνομο και ανήκουστο. Οι κατηγορία, για 45 (οι 4 νομίζω είχαν ελάχιστα διαφορετική) άτομα?

«Ο κατηγορούμενος συμμετείχε σε κομμάτι της πορείας που αποκόπηκε από τον κύριο όγκο της και επιτέθηκε στους άνδρες της αστυνομίας με πέτρες, μάρμαρα και ξύλα. Κατά την σύλληψη του άφησε στο έδαφος 1 ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΜΑΣΚΑ, 2 ΑΝΤΙΑΣΦΥΞΙΟΓΟΝΕΣ ΜΑΣΚΕΣ, 1 ΒΑΡΙΟΠΟΥΛΑ, 1 ΣΦΕΝΤΟΝΑ, 1 ΠΑΛΟΥΚΙ, ΠΕΤΡΕΣ ΚΑΙ ΜΑΡΜΑΡΑ».

Του τέστην, αφήσαμε κάτω 90 αντιασφυξιογόνες, 45 βαριοπούλες , 45 σφεντόνες, και υπολογίζω περί τις 150-200 πέτρες. Δεν ξέρω αν γελάτε, αλλά μ’ αυτές τις αδιανόητες κατηγορίες είναι πιθανή η καταδίκη. Οι περισσότεροι δεν υπέγραψαν, εγώ δήλωσα αθώος και ότι αρνούμαι τις αστείες αυτές κατηγορίες και ότι θα μιλήσω μόνο παρουσία δικηγόρου, και υπέγραψα.
Τους τραυματίες τους πήγαν στις 4 το πρωί στον Ερυθρό σταυρό (9 ώρες αργότερα). Σε μερικά παιδιά δεν μπόρεσαν να κάνουν ράμματα που χρειαζόταν, γιατί οι πληγές είχαν κλείσει.
Φαί δεν είχαμε. Αγοράσαμε με ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΕΞΟΔΑ champion κρουασάν από το κυλικείο, στις 2 το βράδυ. Μαζέψαμε όλοι μαζί τα λεφτά και πήγαν 2 παιδιά από εμάς συνοδεία 6 αστυνομικών (έπιασαν την Αλ κάιντα οι μαλάκες) να τα φέρουν. 35 παιδιά ήταν από Θες/νίκη, όπως φαντάζεστε κανείς δεν έχει φάει κάτι ιδιαίτερο μες τη μέρα. Αντιστοιχούσαν για 19 ώρες, 2,5 κρουασάν στον καθένα και 1/15 του πακέτου των τσακίρης τσίπς. Νερό απ’ τον ψύκτη και απουσία χαρτιού υγείας. Κοιμηθήκαμε στον διάδρομο αυτό που είχε και γραφεία, ακουμπώντας με τον απέναντι μας τα γόνατά μας που ήταν λυγισμένα για να χωρέσουμε. Συνέχεια πέρναγαν οι ασφαλήτες από πάνω μας για να μας ξυπνάνε, και κάθε λίγο και λιγάκι προέκυπτε και μία άλλη γραφειοκρατική βλακεία για να μην κοιμόμαστε.
Την επομένη το πρωί μας φωτογράφησαν, και περιμέναμε από τις 9 που υποτίθεται θα μας πήγαιναν στην Ευελπίδων μέχρι τις 7 το απόγευμα που μας πήγαν τελικά. Βλέπετε, η γραφειοκρατία ζει και βασιλεύει, και μία χαρά εξυπηρετεί τους σκοπούς της. Στις 2 περίπου επιτέλους είδαμε τους δικηγόρους, και μας έφεραν μερικά κρουασάν παραπάνω και φρυγανιές, και τσιγάρα στα παιδιά (κακή επιλογή γιατί ο χώρος έγινε απίστευτα αποπνικτικός). Κατά τις 16:30 μας έφεραν και φασολάδα, ευγενική χορηγία της ΕΛ.ΑΣ. (νομίζω).
Συνέχεια μας τρομοκρατούσαν λέγοντας μας ότι θα μείνουμε και άλλη μέρα μέσα τελικά, γιατί η γραφειοκρατία είχε καθυστερήσει τις διαδικασίες κ δεν θα προλαβαίναμε το αυτόφωρο.
Περάσαμε ευτυχώς μετά από χίλια βάσανα από τον εισαγγελέα (πράγμα που σήμαινε ότι θα περνάγαμε αυτόφωρο), ο οποίος πρωτοφανώς ήρθε στη ΓΑΔΑ παρόλο που ο νόμος λέει ότι δεν μετακινείται από την έδρα του και ότι οι κατηγορούμενοι πάνε σ’ αυτόν. Να χιλιοευχαριστήσω εδώ όλα τα παιδιά που εξέφρασαν την αλληλεγγύη τους έξω από τη ΓΑΔΑ. Τους ακούγαμε έξω από το παράθυρο του εισαγγελέα που ήταν στον 6ο όροφο να φωνάζουν και ήταν απίστευτη η ψυχολογική βοήθεια (στο διάδρομο που μέναμε δεν είχαμε παράθυρα). Η αλληλεγγύη βοηθά πραγματικά πολύ και είναι ανεξάρτητη κομματικών φραγμών.
Μας έδεσαν λοιπόν με χειροπέδες μεταξύ μας και μας μετέφεραν συνοδεία 25 ασφαλητών και δεν ξέρω και γω πόσων ένστολων στα δικαστήρια με κλούβες. Οι κλούβες είχαν κελιά των τεσσάρων που κανονικά δεν χωράγανε ούτε 2 άτομα, και έκλειναν ερμητικά με σιδερένιους τοίχους που είχαν μόνο μικρές τρυπούλες για να παίρνεις αέρα. Δεν ξέρω καν πόσοι αστυνομικοί και ζητάδες και περιπολικά μας ακολουθούσαν και άνοιγαν τον δρόμο, αλλά ακούγονταν πολλοί (είπαμε, έπιασαν την Αλ Κάιντα οι μαλάκες).
Στο δικαστήριο και έπειτα από 24 ώρες κράτησης και αϋπνίας πρακτικά, μπορέσαμε να δούμε για μία στιγμή και από μακριά τους γονείς μας. Μερικοί κατάφεραν και μπήκαν και στο δικαστήριο για λίγο, άλλους δεν τους αφήσανε καν. Και άρχισε το θέατρο του παραλόγου. Αφού μας κάθισαν αλφαβητικά και ο καθένας ανακοίνωσε τη σχολή του, οι 30 περίπου δικηγόροι που ήταν μέσα στην αίθουσα ζήτησαν την τριήμερη αναβολή που δικαιούται οποιοσδήποτε συλληφθέντας για να ετοιμάσει την απολογία του. Η μόνη περίπτωση να μην σε αφήσουν να φύγεις ελεύθερος από κει για το τριήμερο είναι ή να μην έχεις καθαρό ποινικό μητρώο, ή να μην έχεις γνωστή κατοικία, ή η κατηγορία σου να είναι πολύ βαριά, ή γενικά να συντρέχει κάποιος λόγος που να σε καθιστά ύποπτο φυγής. Διακόπτουν λοιπόν αι «αδιάβλητοι» δικασταί για 5 (και καλά) λεπτά, και επιστρέφουν μετά από 50!!!!!!!!!

Λέει λοιπόν ο εισαγγελέας, με σίγουρη, τρεμάμενη φωνή:

«Σέβομαι την ιδιότητα του φοιτητή, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι αν τους αφήσουμε ελεύθερους το τριήμερο δεν θα επαναλάβουν τις πράξεις που έκαναν, και άρα εισηγούμαι την τριήμερη κράτησή τους»

Ο γελοίος λοιπόν αυτός άνθρωπος δεν δίστασε και δεν ντράπηκε να μας καταδικάσει σε τελείως άκυρη χρονική στιγμή, τη στιγμή που έπρεπε να εξετάσει αν ήμασταν γνωστοί εγκληματίες και ύποπτοι φυγής. Δεν μπορώ καν να μετρήσω (γιατί δεν ξέρω ακριβώς) πόσους δικονομικούς νόμους παρέβη εκείνο το δικαστήριο. Σαφής στόχος αυτής της εισήγησης ήταν η προληπτική και παραδειγματική τιμωρία μας επειδή συμμετείχαμε στην πορεία. Στα 50 λεπτά που μεσολάβησαν, φαντάζομαι (και όλοι οι δικηγόροι το ίδιο φαντάστηκαν) ότι αυτός ο παπάρας (και συγχωρήστε το μένος παρακαλώ) πήρε και δέχτηκε τηλέφωνα από πολύ ψηλά. Οι δικηγόροι έπεσαν απ’ τα σύννεφα και άρχισαν να τραβάνε τα μαλλιά τους, και μέσα από μία αστεία και υποτιμητική για την υποτιθέμενη «δημοκρατία» μας διαδικασία, που κράτησε δυόμιση ώρες, έπεισαν το τριμελές πλημμελειοδικείο ναι πλειοψηφήσει (!!!!!!!!! και όχι ομόφωνα) να διατάξει την άρση της κράτησης μας. Η αξιότιμη πρόεδρος, θεωρούσε ότι έπρεπε να φύγουν μόνο οι τραυματίες, πρόταση χωρίς καμία δικονομική λογική. Τελικά κρατήθηκε ένα παιδί, ο Κώστας, που δεν ήταν φοιτητής και άρα ανήκε σε πιο ευαίσθητη κοινωνική μερίδα, και δεν είχε αυτή τη «νεφελώδη» ασυλία της ιδιότητας του φοιτητή που χαρακτήριζε τους υπόλοιπους. Γι’ αυτό και παρόλο που τον έπιασαν μαζί με μας του φόρτωσαν και απόπειρα σωματικής βλάβης σε συγκεκριμένο αστυνομικό. Τα παιδία που φορτώθηκαν με τα κακουργήματα εξετάζονταν ξεχωριστά, και έμειναν προφανώς μέσα σε συνθήκες χειρότερες απ’ τις δικές μας.
Τη Δευτέρα το πρωί πήγαμε στο δικαστήριο πάλι. Τη δικογραφία την έλαβαν οι δικηγόροι στις 11:30 και εμείς δικαζόμασταν στις 12. Πήγαμε να μπούμε στην αίθουσα οι πρώτοι κατηγορούμενοι κατά τις 4 αν θυμάμαι σωστά. Μέσα λοιπόν στην αίθουσα ήταν οι δικηγόροι, 30 περίπου ασφαλήτες, και περίπου 15-20 ένστολοι αστυνομικοί. Έξω από την αίθουσα υπήρχαν παρατεταγμένα ΜΑΤ. Οι γονείς διαμαρτυρήθηκαν πολύ έντονα, αφού οι μπάτσοι και οι δικαστές δεν τους άφησαν να μπουν με τη δικαιολογία ότι «δεν χώραγαν στην αίθουσα»!!! Πώς να χωρέσουν, με 50 αστυνομικούς και 49 κατηγορούμενους?????? Είπαμε, έπιασαν την Αλ Κάιντα, οι μαλάκες.
Ξεκίνησε η δίκη με τους γονείς απ’ έξω, οι δικηγόροι σύσσωμοι ζήτησαν αναβολή εντός του 15μέρου λόγω του ότι έλαβαν πολύ αργά τη δικογραφία. Και λίγο πριν κάνει την εισήγηση η εισαγγελέας , ακούμε από τον διάδρομο φωνές και φασαρία. Μπαίνει ένας μέσα στο δικαστήριο και φωνάζει «Ένα γιατρό, ένα γιατρό, έπεσαν δακρυγόνα έξω από το δικαστήριο». Φοβερή αναμπουμπούλα, αφού τα χημικά άρχισαν να πιάνουν και εμάς που ήμασταν μέσα στην αίθουσα. Ένας πατέρας προσπάθησε να μπει μέσα και έφαγε κάτι ψιλές με τα γκλομπ, ενώ ένας αλήτης ΜΑΤατζής τον ψέκασε εξ’ επαφής στο πρόσωπο. Σημειώνω εδώ ότι αυτό μπορεί να αποβεί μοιραίο και απαγορεύεται ρητά ακόμα και από την αστική δικαιοσύνη. Ο άνθρωπος λιποθύμησε και έγινε μπλε, έτρεξαν κάποιοι να τον βοηθήσουν, κάποιες άλλες μανάδες έπεσαν στα σκαλιά της εισόδου του δικαστηρίου, γενικά φοβερή αναταραχή. Δεν ξέρω άλλες λεπτομέρειες του τι έγινε έξω αφού ήμουν μέσα, αλλά ξέρω ότι η εισαγγελέας έτρεμε και αυτή λέγοντας ότι προτείνει να πάρουμε την αναβολή. Επίσης ξέρω ότι οι ένστολοι που ήταν μέσα αναρωτιόντουσαν δυνατά, πώς είναι δυνατόν να έχουν τόσο μαλάκες συναδέλφους. Να σημειώσω εδώ ότι υπάρχει συγκεκριμένος νόμος που απαγορεύει τη χρήση των χημικών μέσα στα δικαστήρια συγκεκριμένα. Στο Ελλαδιστάν όμως, κάτι τρέχει στα γύφτικα. Με τα πολλά φύγαμε, και μετά από λίγες ακόμα μικροαναταραχές.

Θα περάσει η τρομοκρατία? Πρέπει όλοι μας να αναρωτηθούμε, και να μην απαντήσουμε επιπόλαια όχι. Γιατί αν δεν θέλουμε να περάσει, απαιτούνται πολλά περισσότερα από αυτά που κάνουμε, και το τελευταίο που πρέπει να μας απασχολεί είναι η κοντόφθαλμη τρομολαγνεία που χαρακτηρίζει την πραγματικά χαμένη (και όχι αναβεβλημένη) εξεταστική. Το πρόβλημα μάλλον είναι αρκετά πιο ευρύ, και ελπίζω να μπορέσουν να το δουν αρκετοί άνθρωποι. Ας αναρωτηθούμε λίγο για το πανεπιστήμιο που υπερασπίζουμε και για την κοινωνία που ζούμε γενικότερα, τώρα που έχουμε την πολυτέλεια να το κάνουμε. Θα μπορούσε κάλλιστα να είναι οποιοσδήποτε από εσάς στην θέση μου. Ας αναρωτηθούμε λίγο για την «δημοκρατία» μας. Πιστεύω πως ο καθένας πρέπει να αναλάβει δράση ανάλογα με το πώς εκείνος θεωρεί σωστό, και όχι μόνο στα πλαίσια μίας παράταξης. Σας παρακαλώ να είστε δυναμικοί την Πέμπτη, αλλά και κάθε μέρα. Εγώ λόγω της κρατικής τρομοκρατίας δεν μπορώ να έρθω στην πορεία, για να μην επιβαρύνω την θέση μου, και με μία έννοια, η κυβέρνηση πέτυχε αυτό που ήθελε. Και μην ξεχνάτε ότι ακόμα 11 φοιτητές και ένας εργαζόμενος βαρύνονται με χειρότερες κατηγορίες απ’ τις δικές μου, και μόνο από τύχη δεν μου φόρτωσαν και εμένα τις ίδιες. Οι 12 αυτοί άνθρωποι χρειάζονται την συμπαράσταση όλων μας.

Οι δικηγόροι άρχισαν να λένε ότι τέτοια φαινόμενα έχουν να δουν από τη χούντα. Σας καλώ να βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα από τα παραπάνω, και ελπίζω να μην ήμουν κουραστικός.

-, Μηχ. Η/Υ κ’ Πληρ.
Πολυτεχνείο Πατρών.

**Στην θέση της παύλας, υπήρχε το όνομα του φοιτητή..

Τα συμπεράσματα δικά σας..

Τρίτη και 13

Άργησα λίγο αλλά τα κατάφερα!! Αν και δεν έτυχε κάτι στραβό σήμερα (όχι ότι περίμενα να συμβεί..) και η μέρα κύλησε ομαλά όπως και το τελευταίο διάστημα, είχα δεν έιχα πάλι, έπεσα.. Ψυχολογικά.. Μια συζήτηση τώρα το βράδυ.. Σκατά!! Ας έκλεινε η μέρα ήσυχα.. Αλλά πάλι, να πέσω να κοιμηθώ να ξεχάσω.. Κρίμα να χαράμιζα ολόκληρη την αυριανή.. Τέσπα, εκεί που κατέληξα είναι ότι δεν έχω να περιμένω κάτι από το προσεχές μέλλον.. Κ για την ακρίβεια μιλάμε για μισό χρόνο κ κάτι από τώρα.. Είναι πολύ μίζερο αυτό το ξέρω.. Ποτέ δεν ξέρεις τι θα σου ξημερώσει.. Αν ξημερώσει (black-βλακ χούμορ).. Κι όμως.. Τρελένομαι να μην έχω να περιμένω τπτ.. Να βιάζομαι να περάσει η μέρα, μπας κ γλιτώσω ώρες ώρες απ'τις σκέψεις.. Ξέρω ότι πρέπει να δείξω περισσότερο σταρχιδισμό για κάποια πράγματα.. Αλλά δεν μπορώ.. Ίσως πάλι πρέπει να βρω καμιά ασχολία, ώστε να ξεφεύγω, να ξεχνιέμαι, ώστε να μην μένω μόνος και σκέφτομαι έτσι αρνητικά.. Δεν ξέρω.. I don't πάλευ' it!!!

Punk!!!

Και όχι, αυτήν την φορά ο μπάτσος δεν βρίσκεται σε θέση άμυνας.. Ούτε επιχειρεί να καταστείλει κάτι.. Απέναντί του δεν έχει ούτε κουκουλοφόρους, ούτε μολότωφ, ούτε τπτ.. Έχει μόνο φοιτητές, γονείς και συγγενείς των συλληφθέντων, απλούς ανθρώπους να διαμαρτύρονται.. Ένας πατέρας ψεκάστηκε με χημικά κ κατέληξε στο νοσοκομείο.. Δεν τάσσομαι υπέρ των κουκουλοφόρων, απλά θέλω να πώ πως με τέτοια ντοκουμέντα πρέπει να συλλαμβάνονται υπεύθυνοι και από τις δύο πλευρές...

Για τα γεγονότα της περασμένης Πέμπτης..

"Οι δημοσιογράφοι λένε κάτι ξέροντας ότι δεν είναι αλήθεια, ελπίζοντας πως αν συνεχίσουν να το λένε επί μαμακρόν θα γίνει αλήθεια.." Arnold Bennet (Άγγλος συγγραφέας, 1867-1931)

Πατρινό κα..λοκαίρι για πάντα!!!

Δεν μας έφταναν τα project όλο αυτό τον καιρό με κλειστή την σχολή, ήρθε και το κερασάκι στην τούρτα.. Με απόφαση της Συγκλήτου, το ακαδημαϊκό έτος παρατείνεται μέχρι ..την 27η Ιουλίου παρακαλώ!! Αυτό σημαίνει ότι δίνουμε εξεταστική εαρινού εξαμήνου μέσα στον Ιούλιο, κάτω απο αντίξοες (δεν το γράφω για έμφαση..) συνθήκες.. Εντάξει, τα θέλαμε και τα πάθαμε θα μου πείτε.. Η ιστορία αυτή όμως κρατάει 3 χρόνια.. Από την πρώτη χρονιά που μπήκα στην σχολή, όταν και πρωτοακούστηκαν οι αλλαγές που σήμεραν πέρασαν τελικά, κάθε χρόνο το ίδιο σκηνικό.. Ένα μήνα κατάληψη (όλο τον Μάρτιο) στο πρώτο έτος και εξεταστική εαρινού μέχρι τις 17 ιουλίου.. 2+ μήνες κατάληψη (Μάη-Ιούνη) στο δεύτερο έτος και αναπληρώσεις μαθημάτων εαρινού μέχρι τις 21 Ιουλίου.. Φέτος, τραγικότερα από κάθε χρονιά.. Κοντά 3 μήνες (Γενάρη-Μάρτη) κατάληψη, χώρια οι ξεκάρφωτες κατά την διάρκεια του "εξαμήνου".. Κ να που ήρθε κ η πρώτη ανακοίνωση.. Δεν χρειάζομαι τπτ άλλο, μόνο να επιβαιβεωθεί ότι θα δώσουμε και διπλή τον Σεπτέμβρη (όπως πέρσυ).. Άντε, αφού επισημοποιήθηκε έστω και του εαρινού, μπορούμε ν'αρχίσουμε να το γιορτάζουμε!!! ΠΑΤΡΙΝΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ!!!

Επιστημονική Απόδειξη

Τσεκάροντας τους τίτλους ειδήσεων στο section "Επιστήμη-Τεχνολογία" στο in.gr, το μάτι μου σταμάτησε στον τίτλο:
Τα παχύσαρκα κορίτσια «περνούν νωρίτερα στην εφηβεία»
Ο συνειρμός αναπόφεκτος.. Εφηβεία κ σεξ.. Κλικάρωντας με αγωνία να δω περί τίνος πρόκειται, διαβάζω το εξής στην δεύτερη παράγραφο:
"Έρευνα στις ΗΠΑ έδειξε ότι τα κορίτσια [..] πέρασαν στην εφηβεία -όπως αυτή ορίζεται από την ανάπτυξη στήθους [..]" κ λέω:-λες..; (παχύ σαλονικιώτικο λάμδα)
Συνεχίζοντας την ανάγνωση, η αγωνία φτάνει στο κατακόρυφο, καθώς το μικρό άρθρο φτάνει στο τέλος του, κ γω δεν έχω διαβάσει ακόμα αυτό που περιμένω..
Κ ναι!! Τελευταία παράγραφος, κ η λύτρωση ήρθε:
"Η έναρξη της εφηβείας σε μικρότερη ηλικία στα κορίτσια έχει συνδεθεί με [..] έναρξη της σεξουαλικής ζωής νωρίτερα [..]"
Πείτε με συντηρητικό, οπισθοδρομικό, βρίστε με.. Δεν παύω να αηδιάζω στην σκέψη ότι μια κοπελίτσα 14-15 χρονών, έχει πρώτη προταιρεότητα το σέξ.. Κ χαίρομαι που το φαινόμενο αυτό επιδέχεται αυτήν την πενιχρή έστω επιστημονική εξήγηση , αν και πιστεύω ότι έχει βαθύτερα κοινωνικά αίτια..

Thoughts

Παρακολουθούσα σήμερα την εκπομή του Πρετεντέρη.. Όχι για πολύ.. Μισή ώρα.. Δεν άντεξα παραπάνω.. Αυτό το πράμα δεν λέγεται διάλογος.. Ο καθένας προσπαθούσε να υψώσει όσο περισσότερο γινόταν την φωνή του, για να καλύψει την φωνή του άλλου που μιλούσε και να πει τα δικά του.. Το μόνο που μου 'μεινε, ήταν η ίδια διαπίστωση που έκανε ο Κανάκης, όταν τον άφησαν να μιλήσει για δύο λεπτά.. Που παρομοίαζε την κατάσταση του "διαλόγου" με χάος, την ίδια κατάσταση που επικρατεί και στον "διάλογο" της παιδείας.. Παρακολουθώ συνεχώς τις εξελίξεις, και καταλήγω μόνο στο ότι η κυβέρνηση θα περάσει τελικά το δικό της.. Δεν ξέρω ποιος έχει δίκιο ή άδικο τελικά, κοντεύω να ξεχάσω τι λέει αυτός ο αναθεματισμένος νόμος.. Ο καθένας λέει το μακρύ του κ το κοντό του σύμφωνα με την πολιτική του ιδεολογία.. Αύριο θα ξαναπάω στην συνέλευση.. Κ θα ψηφίσω ξανά κατάληψη.. Αυτήν την φορά για να φύγω μια ώρα αρχίτερα κ να πάω να κάνω τις διακοπές (λέμε τώρα..) που θα μου στερήσουν το καλοκαίρι.. Αφού, έχοντας την εμπειρία της περσινής χρονιάς, μας βλέπω να δίνουμε τριπλή εξεταστική στο διάστημα Ιούνη-Οκτώβρη.. Δεν ξέρω, αλλά αυτή η κατάσταση μου την έχει βαρέσει.. Άσε που με κλειστή σχολή, βγάζω-ουμε το τέταρτο κατά σερί project.. Όχι τπτ άλλο, αλλά αν δεν τα παραδώσω-ουμε, δεν έχω-ουμε το δικαίωμα να κατέβω-ουμε στην εξέταση!!! Άει στο διάολο!! Που θα πάει, δεν θα τελειώσουμε και με τον παλιο-pic..;; Τελικά, κάηκα βλέποντας μια ταινία στον Alpha.. Φαινόταν αρκετά psycho στην αρχή με ωραία εφέ και είπα να την παρακολουθήσω.. Τελικά αποδείχθηκε μέγιστη κομωδία αφού μ'έκανε να γελάσω ουκ ολίγες φορές με τα τραγελαφικά που συνέβαιναν.. "Βλέπω τον θάνατό σου ΙΙ (θρίλερ)" είδα στην σελίδα του καναλιού πριν από λίγο, και τώρα εγώ ο ίδιος βλέπω τον δικό μου θάνατο καθώς και των υπολοίπων τηλεθεατών με τις θανατηφόρες σαχλαμάρες που μας εφοδιάζει η Αθάνατη Ελληνική Τηλεόραση.. Καληνύχτα..

Κοπέλες

Γιατί ρε πούστη μου..; Γιατί..; Τι έχουν πάθει πια όλες τους..; Ότι δεν θέλω να πιστέψω γι'αυτές, πάντα συμβαίνει κάτι που να το επιβεβαιώνει.. Είτε από προσωπική εμπειρία, είτε από εμπειρίες φίλων.. Τι στο διάολο θέλουν..; Μπορούν μας το πουν κ σε μας επιτέλους..; Γίνεσαι χαλί να σε πατήσουν, και αντί να το εκτιμήσουν, σε βρίζουν κ από πάνω!! Δεν έχουν μάτια να δουν..; Να διακρίνουν..; Ποιος αξίζει κ ποιος όχι..; Μα τον θεό!! Το μόνο που εύχομαι, είναι να την πάθουν όλες αυτές μπας και βάλουν μυαλό.. Να βρεθεί ένα γερό κωλοπαίδι (όσο το δυνατόν νωρίτερα,για δικό τους καλό), να την πατήσουν μαζί του, και αυτός να τις συμπεριφέρεται σαν σκουπίδι!!! Γιατί έτσι θέλουν!! Κάτι τέτοιες ώρες καταλαβαίνω κάποιους φίλους μεγαλύτερους.. Που μου λένε για κάτι 27χρονες, που ψάχνουν να βρούν το καλό παιδί, να το τυλίξουν.. Ε όχι κυρά μου.. Δεν θα γαμιέσαι εσύ μέχρι τα 27 σου με τον κάθε τυχόντα και θα μου ζητάς μετά νοικοκυριό.. Όλα σ'αυτήν την ζωή πληρώνονται.. Να πας να γαμηθείς!!! Στην κυριολεξία!!

Here without you

Ξεκλέβω λίγο χρόνο για να γράψω.. 4 μέρες τώρα με τα παιδιά δεν σηκώσαμε κεφάλι από μια πλακέτα.. Εύκολο πράμα να ξεχνιέσαι, καθόλου να ξεχνάς.. Ο φλεβάρης έφυγε, οι αναμνήσεις όχι.. Κ ούτε πρόκειται.. Ονειρεύομαι το πρόσωπό της, και μόλις κάνω να το αγγίξω, ξυπνάω.. Κάθε πρωί το ίδιο σκηνικό.. Κ εκεί αρχίζει το βασανηστήριο, μέχρι νά ρθει η ώρα που ξεκινάει το κάψιμο.. Άτιμο πράμα οι αναμνήσεις.. Ο χρόνος απαλύνει λένε.. Η σχετικότητά του όμως είναι τέτοια, που απαιτεί ..χρόνο!!! Υπομονή..

Χακούνα Ματάτα!!

Πριν από 24 ώρες περίπου, πήρα μια απόφαση (βλέπε προηγούμενο post).. Kατά ένα μεγάλο μέρος, πιστεύω τα κατάφερα!! Δεν εξηγείται αλλιώς το γεγονός ότι με τα τραγούδια που μέχρι χθες μιζέριαζα, απ'τα ίδια τραγούδια σήμερα αντλούσα δύναμη για να χαμογελάσω!! Τελικά, μια απόφαση και λίγη καλή θέληση είναι αρκετή!! Όλα είναι θέμα επιλογών.. ΕΣΥ επιλέγεις τι θέλεις από την ζωή σου.. Μπορείς να επιλέξεις να είσαι μουτζούφλης και κακομοίρης, ή κεφάτος και χαμογελαστός!! Κακά τα ψέματα, η ζωή είναι γεμάτη από αναποδιές.. Αλίμονο αν με το παραμικρό μας παίρνει από κάτω.. Η κατρακύλα μπορεί να μην έχει τέλος.. Οπότε Δύναμη και Τσαγανό!! Γιατί όπως έλεγε ένα καλός παιδικός φίλος, "όλα μια ιδέα είναι"..

Νέο ξεκίνημα

Τσαγγαροδευτέρα συνηθίζει να το λέει η μάνα μου.. Επιστροφή στην ρουτίνα για τους περισσότερους.. Σχολείο οι μικρότεροι, δουλειά οι μεγαλύτεροι.. Ευτυχώς βρίσκομαι κάπου στην μέση της κλίμακας.. Κανείς δεν με υποχρεώνει ν'ανέβω στο Πανεπιστήμιο (η αλήθεια είναι ότι υπάρχει και η φωνή της συνείδησης, την οποία και ακολουθώ όταν η σχολή είναι ανοιχτή.. Σημ: Μπηχτή για τις καταλήψεις..).. Εγώ πάντως ποτέ δεν είχα πρόβλημα μ'αυτήν την μέρα, αλλά με την προηγούμενή της.. Μισώ τις κυριακές!! Και να σας εξηγήσω το γιατί: "Η αναμονή του κακού, είναι χειρότερη από την έλευσή του".. Δεν ξέρω που οφείλεται αυτό το συναίσθημα, ίσως από την εποχή που πήγαινα σχολείο ακόμα.. Σαν φοιτητής, όλες οι μέρες είναι ίδιες.. Με τις Δευτέρες, σταμάτησα να έχω πρόβλημα.. Με τις κυριακές όμως όχι!! Χαίρομαι που έφυγε άλλη μία κυριακή!! Και ειδικά, αυτήν την Δευτέρα, μπορεί να μην αλλάζει κάτι από την ρουτίνα στην ζωή μου, αλλάζω όμως διάθεση!! Κάτι σαν τους χαμαιλέοντες που αλλάζουν δέρμα!! Είχα σχετικά άσχημο φλεβάρη και η έλευση του Μάρτη φαντάζει σωτηρία!! Αν και νωρίς, καλό μήνα με περισσότερα χαμόγελα!!!

Pain

Παραλία, μώλος, αργά το απόγευμα.. Ένα παλικάρι κάθεται μοναχό του σ' ένα πεζούλι.. Με το 'να χέρι κρατάει τσιγάρο, με τ'άλλο κινητό.. Διαβάζει τα μνμτα.. Παίρνει μια βαθειά τζούρα, και συνεχίζει να κοιτάει το μνμ με απορία.. Δυο βράδια πριν, η κοπέλα του, όντας μίλια μακριά, του ζήτησε να χωρίσουν.. Από την διπλανή καφετέρεια, ακούγεται στα ηχεία:

"Here I'm standing on the sea shore..
She is gone.. Νow she's gone..
All the angels praying for me,
As I fall.. As I fall..

While I'm melting in the rain, deep in pain, she is so far..
Will we ever meet again, as friends, after so long??"

Σκέφτεται:
"Γιατί ρε πούστη δεν ρίχνει μια βροχή να ολοκληρωθεί το σκηνικό;;;"

Το τσιγάρο

Το 'βαλα πρώτη φορά στο στόμα μου μετά τα 18 μου, από περιέργεια, αλήθεια!! Στριφτό.. Απο τότε πέρασε αρκετός καιρός μέχρι να καταντήσω τον τελευταίο μισό χρόνο αληθινός καπνιστής.. Δεν χαίρομαι ιδιαίτερα για το γεγονός, γνωρίζοντας τις επιπτώσεις του καπνίσματος, όμως.. Όμως το τσιγάρο είναι παρηγοριά για μένα.. Αν και η εξάρτηση μεγαλώνει ολοένα και περισσότερο (είναι απίστευτη αλήθεια αυτό που γράφουν τα πακέτα, ότι είναι εξαιρετικά εθιστικό), δεν το ευχαριστιέμαι σχεδόν ποτέ σε δημόσιους χώρους.. Παρα μόνο όποτε βρίσκομαι εγώ και ο εαυτός μου.. Αντιμέτωποι.. Ιεροτελεστία κανονική.. Λίγος καπνός ξεπροβάλει μέσα από το πουγκάκι, παίζει με τα δάκτυλα, και τοποθετείται στην σωστή ποσότητα μέσα στο χαρτάκι.. Στρίβεται αργά (στην αρχή, μέχρι να συνηθίσεις και να σπας συνεχώς τα προηγούμενα ρεκόρ), σαλιώνεται ..και τσουπ(!!), έτοιμο για κατανάλωση!! Κ έπειτα, έρχεται το καλύτερο.. Να βυθίζεσαι σε σκέψεις περιτριγυρισμένος από καπνούς, ως άλλη Πυθία, αναζητώντας απάντηση στα αινίγματα που έθεσες στον εαυτό σου.. [..τζούρα..] Καταραμένε Λούκυ Λούκ!!! Καλά στο καταργήσανε και σου δώσανε το στάχυ.. Τι έφταιξε ο καουμπόυ της Malboro που σε λάτρευε και έπαθε καρκίνο..;;

Ο Αντώνης (αληθινή ιστορία)

Τον συνάντησα πάλι σήμερα το πρωί πηγαίνοντας στον φούρνο. Όχι, δεν μιλήσαμε, ούτε χαιρετηθήκαμε.. Δεν είμαστε ούτε φίλοι, ούτε γνωστοί, ούτε καν γνωριζόμαστε φατσικά.. Ε τότε από που τον ξέρω ε;; Άκουσα μια φορά τ' όνομά του στο φαστφουντάδικο της γειτονιάς.. Ζητούσε (για την ακρίβεια ζητιάνευε) ένα κουτάκι μπύρα.. Η υπάλληλος τον απομάκρυνε λέγοντας "Φύγε Αντώνη".. Κ εκείνος, πάντα σιωπηλός (ακόμα και στην ζητιανιά προεκτείνει πάντα το χέρι και δεν αρθρώνει ούτε λέξη..) πήρε τον δρόμο της εξόδου.. Με το ίδιο πάντα περπάτημα, για την ακρίβεια, σύρσιμο των κάτω άκρων.. Ώσπου, στην έξοδο, σαν καλή νεράιδα, μια πελάτισα, τον λυπήθηκε τον κακομοίρη και πλήρωσε μια μπύρα για πάρτη του.. Κ εκείνος την δέχθηκε, γνέφοντας το κεφάλι, κ εξαφανίστηκε μονομιάς.. Κρίμα τον καημένο.. Γκρεμίσανε το καφενείο που σύχναζε και γινόταν λιώμα, και τώρα γυρνάει συνεχώς σαν την άδικη κατάρα.. Μόνη αναζήτηση, το αλκοόλ ..κ ένα τσιγάρο..

Θεωρία της σχετικότητας

Εν έτει 1916, ο Einstein ανακοινώνει την γενική θεωρία της σχετικότητας. 11 χρόνια νωρίτερα , όντας άσημος τότε, είχε διατυπώσει την ειδική θεωρία της σχετικότητας. Γενικά τώρα, περί σχετικότητας, είπε κάποια στιγμή το εξής (ανάμεσα σε πολλές από τις φράσεις του που έμειναν στην ιστορία):
"Βάλε το χέρι σου επί δύο λεπτά σε μια κατσαρόλα με καυτό νερό-θα σου φανούν δύο ώρες. Κάθισε δίπλα σε μια όμορφη γυναίκα για δύο ώρες-θα σου φανούν δυο λεπτά. Αυτό είναι η σχετικότητα"
Σημ: Πάνω στο πρώτο, πιστεύω πως θα σου φανούν πολύ περισσότερο από δύο ώρες..Πάνω στο δεύτερο, όλοι ξέρουμε πόσο μεγάλος γυναικάς υπήρξε!!..
Παραφράζοντας λίγο τον Μεγάλο Φυσικό, να σας δώσω την δική μου εκδοχή πάνω στην θεωρία της σχετικότητας.. Δεν στηρίζεται σε μαθηματικό μοντέλο αλλά η θεωρητική της πρόβλεψη έχει επιβεβαιωθεί πολλάκις στο παρελθόν.. Έχουμε κ λέμε λοιπόν:
"Όταν είσαι χαρούμενος, όταν σου πάνε όλα καλά, όταν δεν δίνεις και πολύ σημασία και γίνεσαι σταρχιδιστής-ο χρόνος συστέλλεται.. Όταν πάλι είσαι κακόκεφος, όταν σου πάνε όλα στραβά, όταν κάθεσαι κ ψυρίζεις τα πράγματα προσπαθώντας να βρεις την άκρη-ο χρόνος διαστέλλεται.."
Κ έπειτα από δυσνόητες φιλοσοφικές σκέψεις, που παραλείπονται επειδή ξεφεύγουν από τους σκοπούς αυτού εδώ του post (και που φυσικά δεν συμπεριλαμβάνονται στην εξεταστέα ύλη) καταλήγουμε στο παρακάτω:
Πόρισμα
'Υιοθετήστε αισιόδοξη στάση ζωής,πριν είναι πολύ αργά..Κ προπαντώς μην χάνετε το χιούμορ σας..'

Χαθήκαμε..

Σε μια συζήτηση μεταξύ δύο τυπάκων, αναφέρεται το όνομα του Θωμά..
-Ρε συ, τι κάνει αυτή η ψυχή;
-Ξέρω γω; Να τον παρουμε ενα τηλέφωνο αυτές τις μέρες να πάμε για κανα καφέ..
Περνάει μια βδομάδα, το σκηνικό επαναλαμβάνεται..
Περνάει και άλλη βδομάδα, τα ίδια..
Κοντεύει μήνας πια, μα το τηλέφωνο του Θωμά ποτέ δεν χτύπησε, όχι τουλάχιστον από κλήση των τύπων..
Στους δυο μήνες περίπου από την πρώτη φορά που ειπώθηκε η πρόταση, χτυπάει το σταθερό στο σπίτι του Θωμά, καθώς το κινητό του ήταν απενεργοποιημένο.. Το σηκώνει η μάνα του..
-Ναι, γεια σας!! Τον Θωμά θα ήθελα..
-Λυπάμαι αγόρι μου, ο Θωμάς δεν βρίσκεται πια εδώ..
-Τι εννοείται;Λείπει;
-Όχι, έφυγε για πάντα από κοντά μας..

λιθαράκι στην γνωστή πυραμίδα..

Παρ'ότι ξεκίνησα μόλις χθες να γράφω, παρακολουθώ εδώ και καιρό αρκετά blogs, οπότε είπα και γώ να γράψω πέντε πραγματάκια για μένα ακολουθώντας την τελευταία μόδα.. Έχουμε και λέμε λοιπόν:

i) έχω το προσωπικό μου στυλ και δεν συμβαδίζω πάντα με την μόδα (αποτελεί εξαίρεση το συγκεκριμένο post) χωρίς όμως να καταντάω παλιομοδήτικος και συντηρητικός..
ii)θεωρώ τον εαυτό μου καμμένο-κατεστραμένο (geek) γιατί ασχολούμαι πολλές ώρες την ημέρα με τον η/υ..
iii)και όχι, δεν παίζω παιχνίδια του στυλ WoW,CS,Pro,Doom etc..
iv)βλέπω αρκετά ΣΚΑΪ αλλά και ..Μαρία η άσχημη(!!) όποτε το πετυχαίνω (κατά τ'άλλα είμαι σοβαρός τυπος τρομάρα μου..)
v)τέλος όπως ήδη διαπιστώσατε, χρησιμοποιώ πολλές τελίτσες στα κείμενά μου (..) καθώς μ'αρέσουν επίσης τα σημεία στίξης και το λατινικό σύστημα αρίθμησης..
Αυτά!!όποιος θέλει περισσότερα, ας μου στείλει mail κ άμα θέλω του απαντάω!!!

Ο Λάμπρος

Ο Λάμπρος ήταν ένα συνεσταλμένο παιδί. Ο χαρακτήρας του άρεσε στις γυναίκες, ήταν εμφανίσημος αλλά πάντα κολλούσε να κάνει το βήμα και να τα ρίξει σε κάποια κ ας ήξερε ότι τον γούσταρε.. Έτσι έμενε πάντα με την ψωλλή στο χέρι, γεμισμένος από αποθημένα για κάθε γκόμενα-ευκαιρία που παρουσιαζόνταν και αυτός την έχανε.. Μέσα στην απογοήτευσή του, αποφάσισε μια μέρα να αρπάξει την επόμενη γκόμενα-ευκαιρία που θα του παρουσιαζόνταν από τα μαλλιά.. Πέρασε καιρός αρκετός, τόσος ώστε να έχει συμφιλιωθεί με την μοναξιά του ώσπου.. Ώσπου μια μέρα, μια πιτσιρίκα έκανε την καρδιά του να σκιρτίσει όταν τον φίλησε αναπάντεχα.. Τελικά τα φτιάξανε!! Είχανε τα προβλήματά τους, αλλά πάντα τα ξεπερνούσαν.. Βέβαια, ο κακομοίρης με την πιτσιρίκα που έμπλεξε, έκανε πολλές φορές τον μαλάκα για να προστατέψει την σχέση του.. Έλα όμως που η "μικρή" (έτσι του άρεζε να την αποκαλεί) δεν φαινόταν να εκτιμά και πολλά.. Αυτός έδινε ότι μπορούσε και εκείνη έπερνε και έπερνε και έπερνε.. Έδινε και καμιά φορά, έτσι, μην το παραγαμήσουμε κιόλας.. Κ ο καημένος, παρά τις τσιριτσάντζουλες που τού κανε, με μια γλύκα και ένα νάζι, ευθύς τα ξεχνούσε όλα.. Έλα όμως που η κατάσταση γινόταν ολοένα και πιο ανυπόφορη γι'αυτόν.. Τρωγόταν συνεχώς με τον ευατό του, τους γύρω του.. Κ όμως, απόφαση να σουτάρει την μικρή δεν έπαιρνε.. Παρά της απηύθηνε τον λόγο περιμένωντας μια εξήγηση.. Κ η "μικρή" ζήτησε πίστωση χρόνου.. Κ της τον έδωσε.. Μάταια όμως.. Και όταν κάποια στιγμή ο άνθρωπος ξέσπασε, η μικρομέγαλη τον σούταρε.. Τώρα μαζεύει τα κομμάτια του..

Καλησπέρα

2:39 και γράφω το πρώτο μου post. Λιώσιμο στον υπολογιστή για ένα ακόμα βράδυ.. Κάψιμο μέχρι αηδίας.. Αποφάσισα να κάνω κάτι πιο χρήσιμο αυτήν την φορά.. Να μοιραστώ με άλλους geeks και όχι μόνο, σκέψεις, εμπειρίες, ιστορίες κ ότι άλλο περνάει απ'τον κατεστραμένο μου εγκέφαλο, φτάνει στα δάκτυλα, στα βρώμικα πλήκτρα, και τέλος στην οθόνη του κάθε cyber κατοίκου αυτής της ελεϊνά μοναχικής κοινωνίας όπου ο καθένας ψάχνει να βρεί λίγη παρέα, μια παρηγοριά, όσο αληθινή αυτή αποδειχθεί και όσο κρατήσει.. 2:46.. Καλή μου αρχή λοιπόν και ότι ήθελε προκύψει!!