Ο Λάμπρος

Ο Λάμπρος ήταν ένα συνεσταλμένο παιδί. Ο χαρακτήρας του άρεσε στις γυναίκες, ήταν εμφανίσημος αλλά πάντα κολλούσε να κάνει το βήμα και να τα ρίξει σε κάποια κ ας ήξερε ότι τον γούσταρε.. Έτσι έμενε πάντα με την ψωλλή στο χέρι, γεμισμένος από αποθημένα για κάθε γκόμενα-ευκαιρία που παρουσιαζόνταν και αυτός την έχανε.. Μέσα στην απογοήτευσή του, αποφάσισε μια μέρα να αρπάξει την επόμενη γκόμενα-ευκαιρία που θα του παρουσιαζόνταν από τα μαλλιά.. Πέρασε καιρός αρκετός, τόσος ώστε να έχει συμφιλιωθεί με την μοναξιά του ώσπου.. Ώσπου μια μέρα, μια πιτσιρίκα έκανε την καρδιά του να σκιρτίσει όταν τον φίλησε αναπάντεχα.. Τελικά τα φτιάξανε!! Είχανε τα προβλήματά τους, αλλά πάντα τα ξεπερνούσαν.. Βέβαια, ο κακομοίρης με την πιτσιρίκα που έμπλεξε, έκανε πολλές φορές τον μαλάκα για να προστατέψει την σχέση του.. Έλα όμως που η "μικρή" (έτσι του άρεζε να την αποκαλεί) δεν φαινόταν να εκτιμά και πολλά.. Αυτός έδινε ότι μπορούσε και εκείνη έπερνε και έπερνε και έπερνε.. Έδινε και καμιά φορά, έτσι, μην το παραγαμήσουμε κιόλας.. Κ ο καημένος, παρά τις τσιριτσάντζουλες που τού κανε, με μια γλύκα και ένα νάζι, ευθύς τα ξεχνούσε όλα.. Έλα όμως που η κατάσταση γινόταν ολοένα και πιο ανυπόφορη γι'αυτόν.. Τρωγόταν συνεχώς με τον ευατό του, τους γύρω του.. Κ όμως, απόφαση να σουτάρει την μικρή δεν έπαιρνε.. Παρά της απηύθηνε τον λόγο περιμένωντας μια εξήγηση.. Κ η "μικρή" ζήτησε πίστωση χρόνου.. Κ της τον έδωσε.. Μάταια όμως.. Και όταν κάποια στιγμή ο άνθρωπος ξέσπασε, η μικρομέγαλη τον σούταρε.. Τώρα μαζεύει τα κομμάτια του..