Here without you

Ξεκλέβω λίγο χρόνο για να γράψω.. 4 μέρες τώρα με τα παιδιά δεν σηκώσαμε κεφάλι από μια πλακέτα.. Εύκολο πράμα να ξεχνιέσαι, καθόλου να ξεχνάς.. Ο φλεβάρης έφυγε, οι αναμνήσεις όχι.. Κ ούτε πρόκειται.. Ονειρεύομαι το πρόσωπό της, και μόλις κάνω να το αγγίξω, ξυπνάω.. Κάθε πρωί το ίδιο σκηνικό.. Κ εκεί αρχίζει το βασανηστήριο, μέχρι νά ρθει η ώρα που ξεκινάει το κάψιμο.. Άτιμο πράμα οι αναμνήσεις.. Ο χρόνος απαλύνει λένε.. Η σχετικότητά του όμως είναι τέτοια, που απαιτεί ..χρόνο!!! Υπομονή..