Το τσιγάρο

Το 'βαλα πρώτη φορά στο στόμα μου μετά τα 18 μου, από περιέργεια, αλήθεια!! Στριφτό.. Απο τότε πέρασε αρκετός καιρός μέχρι να καταντήσω τον τελευταίο μισό χρόνο αληθινός καπνιστής.. Δεν χαίρομαι ιδιαίτερα για το γεγονός, γνωρίζοντας τις επιπτώσεις του καπνίσματος, όμως.. Όμως το τσιγάρο είναι παρηγοριά για μένα.. Αν και η εξάρτηση μεγαλώνει ολοένα και περισσότερο (είναι απίστευτη αλήθεια αυτό που γράφουν τα πακέτα, ότι είναι εξαιρετικά εθιστικό), δεν το ευχαριστιέμαι σχεδόν ποτέ σε δημόσιους χώρους.. Παρα μόνο όποτε βρίσκομαι εγώ και ο εαυτός μου.. Αντιμέτωποι.. Ιεροτελεστία κανονική.. Λίγος καπνός ξεπροβάλει μέσα από το πουγκάκι, παίζει με τα δάκτυλα, και τοποθετείται στην σωστή ποσότητα μέσα στο χαρτάκι.. Στρίβεται αργά (στην αρχή, μέχρι να συνηθίσεις και να σπας συνεχώς τα προηγούμενα ρεκόρ), σαλιώνεται ..και τσουπ(!!), έτοιμο για κατανάλωση!! Κ έπειτα, έρχεται το καλύτερο.. Να βυθίζεσαι σε σκέψεις περιτριγυρισμένος από καπνούς, ως άλλη Πυθία, αναζητώντας απάντηση στα αινίγματα που έθεσες στον εαυτό σου.. [..τζούρα..] Καταραμένε Λούκυ Λούκ!!! Καλά στο καταργήσανε και σου δώσανε το στάχυ.. Τι έφταιξε ο καουμπόυ της Malboro που σε λάτρευε και έπαθε καρκίνο..;;