Έκλεισε βίαια την πόρτα πίσω του κ κατέβηκε σχεδόν τρέχοντας τις σκάλες.. Από την φόρα, σκόνταψε σ'ένα σκαλί κ παραλίγο να φάει τα μούτρα του.. Αφού καταράστηκε την τύχη του, μουρμουρίζοντας ακαταλαβήστικα βρισιές, έκλεισε ακόμα πιο βίαια την δεύτερη πόρτα που βρέθηκε μπροστά του.. Με το που βρέθηκε έξω, σταμάτησε απότομα κ έστρεψε τα μάτια του στον ουρανό.. Στο φώς της εξόπορτας, είδε τις σταγόνες της βροχής να πέφτουν ακατάπαυστα με κινηματογραφική ταχύτητα.. Έστρεψε το βλέμα του στο έδαφος.. Ο χρόνος του 'κανε την χάρη και σταμάτησε για λίγο, ώστε να δει το υπέροχο θέαμα των σταγόνων να σκάνε η μία πίσω απ΄την άλλη σχηματίζοντας ομόκεντρους κύκλους στην λιμνούλα που είχε σχηματιστεί στην άκρη..
Αφού επέστρεψε στην πραγματικότητα, δίχως να το ξανασκεφτεί, εξέθεσε τον εαυτό του στα στοιχεία της φύσης.. Ο άνεμος ήταν δυνατός, κ η βροχή τον έλουζε από παντού.. Όχι μόνο δεν νοιάστηκε, αλλά το ευχαριστιόταν κιόλας!! Ο δρόμος ήταν άδειος.. Κανένα αυτοκίνητο περνούσε πού κ πού.. Ένα μάλιστα τον πιτσίλισε με κάτι απόνερα, κ αυτήν την φορά δεν αρκέστηκε στο να μουρμουρίσει.. Χώθηκε στα στενά κ πήρε την κατηφόρα για την παραλιακή..
Δίχως να καταλάβει το πότε, είχε φτάσει στο λιμάνι.. Σήκωσε το βλέμμα του, κ κοίταξε την θάλασσα.. Τα κύματα να χτυπάνε λυσσαλέα τον κυματοθραύστη.. Η βροχή συνέχιζε να τον λούζει.. Το νερό κυλούσε συνεχώς από το μέτωπό του, μέσα από τα κανάλια που σχημάτιζαν οι φλέβες του που είχαν πεταχτεί από τα νεύρα, στο πηγούνι του.. Έγυρε πάλι το κεφάλι του χάμω.. Γονάτισε απότομα.. Το σώμα του καμπούριασε.. Ανέσαινε γρήγορα.. Το νερό συνέχιζε να κυλάει πάνω του.. Τότε, σε μια στιγμή, μάζεψε όση δύναμη έκρυβε μέσα του, και υψώνοντας γροθιές και πρόσωπο στον ουρανό, φώναξε.. Φώναξε δυνατά..
Δεν έχει σημασία τι είπε.. Το 'βγαλε από μέσα του..
Τρίτη 27 Μαρτίου 2007
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου