Παραισθήσεις

Τρεις μαντραχαλέοι μπαίνουν στο αυτοκίνητο.
-Που πάμε ρε μλκ;
-Εκεί
-Καλά, δεν μου πες στο τηλέφωνο ότι δεν γουστάρεις;;
-Και που να πάμε ρε μλκ;
-Εμένα ρωτάς; Εσύ δεν γουστάρεις!!
-$%#$@#$%#@$%
.............
Διαλέγουν ένα τραπεζάκι δίπλα στην θάλασσα. Ο ήλιος πέφτει σιγά σιγά. Δροσερό αεράκι φυσάει. Τσιγάρο στριφτό ανάβει. Κοιτάει γύρω να τσεκάρει τον κόσμο. Το βλέμμα σταματάει. Ευθεία μπροστά. Στο απέναντι τραπέζι. Εκείνη. Ή μήπως όχι;; Ξαφνικά ξανανιώθει την ζέστη. Τον ιδρώτα να τον λούζει. Μα δεν μπορεί να είναι εκείνη. Είναι αδύνατον. Γνωρίζει πως βρίσκεται μίλια μακρυά. Ή έστω υποθέτει. Αλλα πάλι, όχι όχι, δεν είναι αυτή. Κι όμως η ομοιότητα είναι καταπληκτική. Γυρίζει. Τον κοιτάει και εκείνη. Έχει μείνει. Του χαμογελάει και γυρίζει πάλι απ'την άλλη. Το γκαρσόν τον επαναφέρει στην πραγματικότητα.
Γαμημένη ζέστη. Παραισθήσεις και πάλι.