Νέο ξεκίνημα

Τσαγγαροδευτέρα συνηθίζει να το λέει η μάνα μου.. Επιστροφή στην ρουτίνα για τους περισσότερους.. Σχολείο οι μικρότεροι, δουλειά οι μεγαλύτεροι.. Ευτυχώς βρίσκομαι κάπου στην μέση της κλίμακας.. Κανείς δεν με υποχρεώνει ν'ανέβω στο Πανεπιστήμιο (η αλήθεια είναι ότι υπάρχει και η φωνή της συνείδησης, την οποία και ακολουθώ όταν η σχολή είναι ανοιχτή.. Σημ: Μπηχτή για τις καταλήψεις..).. Εγώ πάντως ποτέ δεν είχα πρόβλημα μ'αυτήν την μέρα, αλλά με την προηγούμενή της.. Μισώ τις κυριακές!! Και να σας εξηγήσω το γιατί: "Η αναμονή του κακού, είναι χειρότερη από την έλευσή του".. Δεν ξέρω που οφείλεται αυτό το συναίσθημα, ίσως από την εποχή που πήγαινα σχολείο ακόμα.. Σαν φοιτητής, όλες οι μέρες είναι ίδιες.. Με τις Δευτέρες, σταμάτησα να έχω πρόβλημα.. Με τις κυριακές όμως όχι!! Χαίρομαι που έφυγε άλλη μία κυριακή!! Και ειδικά, αυτήν την Δευτέρα, μπορεί να μην αλλάζει κάτι από την ρουτίνα στην ζωή μου, αλλάζω όμως διάθεση!! Κάτι σαν τους χαμαιλέοντες που αλλάζουν δέρμα!! Είχα σχετικά άσχημο φλεβάρη και η έλευση του Μάρτη φαντάζει σωτηρία!! Αν και νωρίς, καλό μήνα με περισσότερα χαμόγελα!!!